แรงหดตัว ของหัวใจคือแรงที่ทำให้หัวใจหดตัวและทำให้เลือดเคลื่อนไหว ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่าง ๆ และอาจได้รับอิทธิพลจากยา
แรงหดตัวคืออะไร?
แรงหดตัวทางสรีรวิทยาของหัวใจเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมีเพื่อให้หัวใจสามารถสูบฉีดเลือดไปสู่การไหลเวียนของร่างกายได้มากจนทั่วร่างกายได้รับเลือดอย่างเพียงพอ
ในช่วงพักหัวใจของมนุษย์จะสูบฉีดเลือดทั้งหมดผ่านการไหลเวียนประมาณหนึ่งครั้งต่อนาที ด้วยการสูบฉีดแต่ละครั้งห้องหัวใจแต่ละห้องจะลำเลียงเลือดประมาณ 50 ถึง 100 มิลลิลิตร หัวใจจะหดตัวประมาณ 50 ถึง 80 ครั้งต่อนาที
ยิ่งแรงบีบตัวของหัวใจสูงก็จะสามารถขับเลือดออกได้มากขึ้น แรงของการหดตัวถูกควบคุมเหนือสิ่งอื่นใดโดยอิทธิพลของเส้นใยประสาทซิมพาเทติก แรงหดตัวอาจมีผลกับยา
ฟังก์ชันและงาน
การเต้นของหัวใจถูกกระตุ้นโดยศักยภาพในการดำเนินการ สิ่งเหล่านี้แพร่กระจายผ่านเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อเฉพาะของหัวใจ สิ่งแรกในระหว่างรอบการสูบฉีดคือ atria ของหัวใจที่จะเติมเต็ม ในขณะเดียวกันห้องจะขับเลือดออกสู่การไหลเวียนของร่างกาย กล้ามเนื้อหัวใจในห้องนั้นจะคลายตัวอีกครั้งและเลือดสามารถไหลจาก atria เข้าสู่ห้องได้ ระยะนี้เรียกว่า ventricular diastole
การเติมห้องได้รับการสนับสนุนโดยการหดตัวของ atria (atrial systole) เมื่อช่องว่างเพียงพอกล้ามเนื้อกระเป๋าหน้าท้องจะหดตัว ฝากระเป๋าของห้องเปิดออกและเลือดสามารถไหลเข้าสู่หลอดเลือดแดงได้ ระยะนี้เรียกว่า ventricular systole
จำนวนห้องที่หดตัวและจำนวนเลือดที่ขับออกนั้นได้รับอิทธิพลจากปัจจัยหลายประการ ในระหว่างการออกแรงทางกายภาพการกระทำของหัวใจจะถูกกระตุ้นโดยอิทธิพลของเส้นใยประสาทของระบบประสาทซิมพาเทติก สารสื่อประสาท noradrenaline ถูกปล่อยออกจากเซลล์ของกล้ามเนื้อหัวใจ อะดรีนาลีนเข้าสู่หัวใจผ่านทางเลือด ผลของเครื่องส่งสัญญาณและฮอร์โมนที่มีต่อกล้ามเนื้อหัวใจจะถูกสื่อกลางผ่านสิ่งที่เรียกว่าβ1 adrenoceptors
กลไกต่างๆจะเปิดช่องแคลเซียมในเซลล์เพื่อให้แคลเซียมไหลเข้าสู่เซลล์ได้มากขึ้น สิ่งนี้นำไปสู่การหดตัวของกล้ามเนื้อหัวใจเพิ่มขึ้น ดังนั้นนอร์อิพิเนฟรินและอะดรีนาลีนจึงมีอิทธิพลต่อแรงบีบตัวของหัวใจ พวกเขามีผล inotropic ในเชิงบวก
แรงหดตัวของหัวใจมักจะปรับให้เข้ากับความต้องการทางกายภาพโดยอัตโนมัติ ปริมาณเลือดที่มากเกินไปจะช่วยยืดกล้ามเนื้อหัวใจ นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มการทำงานของเซลล์กล้ามเนื้อ กลไกนี้เรียกว่ากลไกแฟรงค์สตาร์ลิง ระบุว่ามีการเชื่อมต่อระหว่างการเติมและความสามารถในการขับออกของหัวใจ ยิ่งปริมาณเลือดที่ไหลเข้าสู่หัวใจในระหว่างไดแอสโทลมากเท่าใดปริมาณเลือดที่ขับออกมาในระหว่างซิสโทลก็จะมากขึ้น การเพิ่มการเติม atria ทำให้หัวใจหดตัวแรงขึ้นพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของปริมาณโรคหลอดเลือดสมอง ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าแรงของการหดตัวของหัวใจขึ้นอยู่กับพรีโหลด
กลไกของ Frank Starling ใช้เพื่อปรับการทำงานของหัวใจให้เข้ากับความผันผวนของความดันและปริมาตร เป้าหมายคือห้องด้านขวาและด้านซ้ายจะสูบน้ำในระดับเดียวกันเสมอ ในกรณีที่เกิดข้อผิดพลาดภาวะแทรกซ้อนจะเกิดขึ้นภายในเวลาอันสั้น ผลที่ตามมาคืออาการบวมน้ำที่ปอด
ความเจ็บป่วยและความเจ็บป่วย
ภาวะหัวใจล้มเหลวเป็นภาวะที่หัวใจไม่มีความสามารถในการหดตัว ภาวะหัวใจล้มเหลวเรียกอีกอย่างว่าหัวใจล้มเหลวหรือกล้ามเนื้อหัวใจอ่อนแอ อาจเกิดจากโรคหัวใจเกือบทุกชนิด สาเหตุโดยทั่วไป ได้แก่ โรคหลอดเลือดหัวใจตีบ (CHD) กล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ (myocarditis) โรคลิ้นหัวใจข้อบกพร่องของลิ้นหัวใจหรือเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ (เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ)
โรคปอดเรื้อรังอาจทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวได้เช่นกัน ปัจจัยเสี่ยง ได้แก่ คอเลสเตอรอลที่เพิ่มขึ้นโรคเบาหวานการสูบบุหรี่การติดแอลกอฮอล์และการมีน้ำหนักตัวมากเกินไป
ในภาวะหัวใจล้มเหลวการส่งออกของหัวใจจะลดลงเนื่องจากปริมาตรของโรคหลอดเลือดสมองลดลง แรงหดตัวของหัวใจไม่เพียงพอที่จะส่งเลือดไปเลี้ยงร่างกายอีกต่อไป จากนั้นร่างกายจะทำปฏิกิริยาโดยปล่อยอะดรีนาลีนและนอร์ดรีนาลีน ในทางกลับกันสิ่งนี้จะทำให้หลอดเลือดตีบและในทางกลับกันแรงหดตัวของหัวใจจะเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตามเนื่องจากกล้ามเนื้อหัวใจไม่เพียงพอฮอร์โมนและเครื่องส่งสัญญาณจึงไม่ทำงานกับตัวรับของหัวใจอีกต่อไป เรืออย่างไรก็ตามสัญญา สิ่งนี้จะเพิ่มความดันโลหิต แม้จะมีแรงหดตัวลดลง แต่ตอนนี้หัวใจต้องสูบฉีดต้านแรงดันสูงในหลอดเลือด เป็นผลให้สภาพของหัวใจแย่ลงมากขึ้นเรื่อย ๆ (ปัญหาโลกแตก)
การเตรียม Digitalis มักใช้ในการรักษาภาวะหัวใจล้มเหลว เหล่านี้คือไกลโคไซด์หัวใจซึ่งส่วนใหญ่ได้รับจากปลอกมือ Digitalis มีผลในเชิงบวก แรงหดตัวของหัวใจจะเพิ่มขึ้นซึ่งจะทำให้ปริมาตรของโรคหลอดเลือดสมองเพิ่มขึ้นด้วย
Cardiac tamponade เป็นโรคที่คุกคามถึงชีวิตซึ่งเกี่ยวข้องกับการบีบตัวของหัวใจที่ลดลง ด้วยการบีบอัดการเต้นของหัวใจหัวใจจะถูกบีบอัด สาเหตุมักเกิดจากของเหลวสะสมในเยื่อหุ้มหัวใจ สิ่งเหล่านี้อาจเกิดจากการอักเสบของเยื่อหุ้มหัวใจการตกเลือดหลอดเลือดโป่งพองและหัวใจวาย
เนื่องจากการบีบตัวของของเหลวในเยื่อหุ้มหัวใจทำให้หัวใจไม่สามารถคลายตัวในระหว่างไดแอสโทลได้อีกต่อไป ซึ่งหมายความว่าไม่สามารถเติมได้อย่างเพียงพออีกต่อไป ตามกลไกของแฟรงค์สตาร์ลิงแรงหดตัวของหัวใจจะลดลงเมื่อการเติมหัวใจห้องบนลดลง เป็นผลให้มีปริมาตรของจังหวะลดลง ผลคือเลือดค้างหน้าหัวใจโต นอกจากนี้ร่างกายยังไม่ได้รับเลือดแดงอย่างเพียงพอ อาการโดยทั่วไปของการเต้นของหัวใจคือความดันโลหิตต่ำหัวใจเต้นเร็วหายใจเร็วและผิวหนังเป็นสีฟ้า Cardiac tamponade เป็นเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์ มีความเสี่ยงต่อภาวะช็อกจากโรคหัวใจ
