Pseudomonas aeruginosa เป็นแบคทีเรียตามลำดับ Pseudomonadales เชื้อโรคสามารถทำให้เกิดโรคกับมนุษย์ได้ เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นจมูกข้าว
Pseudomonas aeruginosa คืออะไร?
Pseudomonas aeruginosa เป็นแบคทีเรียชนิดแท่งของสกุล Pseudomonas เชื้อโรคถูกค้นพบในปี 1900 โดยนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน Walter Emil Friedrich August Migula Pseudomonas aeruginosa เป็นชื่อของสีหนองสีเขียวอมฟ้าที่เกิดขึ้นเมื่อเชื้อโรคติดเชื้อ แม้จะมีการค้นพบในช่วงต้นปี 1900 แต่จีโนมของแบคทีเรียก็ไม่สามารถเรียงลำดับได้อย่างสมบูรณ์จนถึงปี 2000 มีขนาด 6.3 Mbp และประกอบด้วยยีนมากกว่า 5500 ยีน
Pseudomonas aeruginosa เป็นแบคทีเรียแกรมลบ แบคทีเรียแกรมลบสามารถย้อมสีแดงในคราบแกรม ตรงกันข้ามกับแบคทีเรียแกรมบวกพวกมันไม่เพียง แต่มีชั้นบาง ๆ ของเปปทิโดไกลแคนที่ทำจากมิวรินเท่านั้น แต่ยังมีเยื่อหุ้มเซลล์ชั้นนอกด้วย ความแตกต่างนี้มีบทบาทในการรักษา เชื้อโรคแกรมบวกได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่แตกต่างจากเชื้อโรคแกรมลบ
Pseudomonas aeruginosa เป็นแบคทีเรียประเภทแอโรบิก ดังนั้นมันขึ้นอยู่กับออกซิเจน ในแง่ของสภาพความเป็นอยู่ภายนอก Pseudomonas aeruginosa เป็นสิ่งที่ไม่ต้องการอย่างยิ่ง แบคทีเรียสามารถดำรงอยู่ได้เป็นเวลานานทั้งในสภาพเปียกและแห้ง อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปแล้ว Pseudomonas aeruginosa ชอบสภาพแวดล้อมที่ชื้น
การเกิดขึ้นการกระจายและคุณสมบัติ
Pseudomonas aeruginosa เป็นหนึ่งในเชื้อโรคในโรงพยาบาล การติดเชื้อในโรงพยาบาลคือการติดเชื้อที่เกิดขึ้นระหว่างการอยู่โรงพยาบาลหรือระหว่างการรักษาผู้ป่วยนอก แบคทีเรียมีอยู่ทั่วไปในธรรมชาติ อาศัยอยู่ในพื้นดินหรือในน้ำและชอบสภาพแวดล้อมที่ชื้น ดังนั้นเชื้อโรคสามารถพบได้บนพื้นชื้นน้ำผิวดินในน้ำประปาในห้องอาบน้ำห้องสุขาเครื่องล้างจานหรืออ่างล้างหน้า ยาเครื่องฟอกไตหรือแม้แต่ยาฆ่าเชื้อก็สามารถปนเปื้อนเชื้อ Pseudomonas aeruginosa ได้เช่นกัน เชื้อโรคยังสามารถอยู่รอดได้ในน้ำกลั่น ข้อกำหนดเบื้องต้นคือมีสารอินทรีย์จำนวนเล็กน้อยในสารที่เกี่ยวข้อง ในโรงพยาบาลสามารถพบ Pseudomonas aeruginosa ได้ในท่อระบายอากาศในเครื่องทำความชื้นและตู้อบหรือในภาชนะสบู่ แจกันดอกไม้มักมีการปนเปื้อน
การติดเชื้อของเชื้อโรคเกิดขึ้นจากการสัมผัสโดยตรง การติดเชื้อเป็นที่ชื่นชอบของระบบภูมิคุ้มกันที่อ่อนแอ มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในการติดเชื้อสำหรับผู้ป่วยที่มีความบกพร่องของผิวหนังหรือเยื่อเมือก Pseudomonas aeruginosa มีเชื้อโรคสูง ความสามารถในการก่อโรคที่โดดเด่นนี้สามารถนำมาประกอบกับปัจจัยความรุนแรงต่างๆ
ความเจ็บป่วยและความเจ็บป่วย
แบคทีเรียยึดติดกับเซลล์เป้าหมายผ่านสิ่งที่เรียกว่า fimbriae Fimbriae เป็นสารยึดเกาะที่มีลักษณะคล้ายเกลียวซึ่งทำให้แบคทีเรียสามารถยึดติดกับเซลล์เยื่อบุผิวได้ แบคทีเรียจะปล่อยสารพิษและเอนไซม์เช่นอัลคาไลน์โปรตีเอสหรืออีลาสเตสที่เซลล์เป้าหมาย ในการทำงานร่วมกับเฮโมลิซินต่างๆซึ่งถูกปล่อยออกมาเซลล์และเนื้อเยื่อจะได้รับความเสียหายจากแบคทีเรีย เนื่องจาก Pseudomonas aeruginosa มี lipopolysaccharides ของแบคทีเรียอยู่บนพื้นผิวระบบภูมิคุ้มกันจึงไม่สามารถควบคุมพวกมันได้ ด้วยวิธีนี้แบคทีเรียไม่ได้รับการยอมรับจาก phagocytes ดังนั้นจึงถูกโจมตีโดยระบบภูมิคุ้มกันในช่วงปลายเท่านั้น
Pseudomonas aeruginosa เป็นหนึ่งในสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของการติดเชื้อในโรงพยาบาล ประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ของการติดเชื้อในโรงพยาบาลเกิดจากเชื้อ Pseudomonas aeruginosa Pseudomonas aeruginosa อาจทำให้เกิดโรคปอดบวมโดยเฉพาะในผู้ป่วยที่เป็นโรคปอดเรื้อรังหรือในห้องผู้ป่วยหนัก การอักเสบของเนื้อเยื่อปอดเรียกว่าปอดบวม การอักเสบทำให้ของเหลวอักเสบ (สารหลั่ง) สะสมในถุงลม สิ่งนี้นำไปสู่การลดการทำงานของปอดและทำให้หายใจถี่ อัตราการหายใจของผู้ป่วยเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ยังมีไข้และไอ
การติดเชื้อทางเดินปัสสาวะมักเกิดขึ้นในผู้ที่มีสายสวนปัสสาวะถาวรหรือผู้ที่ได้รับการผ่าตัดระบบทางเดินปัสสาวะ อาการโดยทั่วไปคือปวดและแสบร้อนเมื่อถ่ายปัสสาวะปัสสาวะบ่อยโดยมีปริมาณปัสสาวะน้อยหรือมีอาการปัสสาวะไม่ออก ในกรณีของการติดเชื้อของระบบทางเดินปัสสาวะส่วนบนเช่นการอักเสบของกระดูกเชิงกรานไตอาจมีไข้และปวดในไต
ในกรณีที่ผิวหนังมีข้อบกพร่อง Pseudomonas aeruginosa อาจทำให้เกิดการติดเชื้อที่ผิวหนังได้ เหยื่อที่ถูกไฟไหม้มักได้รับผลกระทบที่นี่ หนองสีเขียว - น้ำเงินเป็นเรื่องปกติของการติดเชื้อที่ผิวหนังด้วย Pseudomonas aeruginosa อาการอื่น ๆ ของการติดเชื้อที่ผิวหนังด้วย Pseudomonas aeruginosa ได้แก่ ผื่นและพุพอง
ทารกแรกเกิดสามารถติดเชื้อ Pseudomonas aeruginosa ในโรงพยาบาลได้เช่นกัน ระบบภูมิคุ้มกันของคุณยังไม่พัฒนาเต็มที่ดังนั้นการติดเชื้ออาจดำเนินไปอย่างรุนแรง ภาวะติดเชื้อในทารกแรกเกิดสามารถเกิดขึ้นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทารกที่คลอดก่อนกำหนดหรือทารกแรกเกิดที่มีน้ำหนักตัวแรกเกิดน้อย เป็นเลือดเป็นพิษซึ่งเกี่ยวข้องกับการหายใจถี่ผิวหนังเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำเงินเลือดออกที่ผิวหนังตะคริวและง่วงนอน ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดอาจเกิดภาวะช็อกจากการบำบัดน้ำเสียได้ ซึ่งมักเป็นอันตรายต่อทารกแรกเกิด
อาการอื่น ๆ ของทารกแรกเกิด ได้แก่ เยื่อหุ้มสมองอักเสบ (เยื่อหุ้มสมองอักเสบ) และโรคปอดบวม (ปอดบวม) สถานที่ทั่วไปของการปรากฏตัวของ Pseudomonas aeruginosa ก็คือหูชั้นนอก ที่นี่เชื้อโรคทำให้เกิดโรคหูน้ำหนวกภายนอก ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า "หูของนักว่ายน้ำ" ในหูชั้นกลางอักเสบภายนอกผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังในบริเวณช่องหูภายนอกจะอักเสบ การติดเชื้อในหูชั้นกลาง (หูชั้นกลางอักเสบ) อาจเกิดจากเชื้อ Pseudomonas aeruginosa
ในกรณีที่ไม่มีหรือได้รับการรักษาที่ไม่ถูกต้องจะต้องกลัวการติดเชื้อแบคทีเรียสำหรับการติดเชื้อ Pseudomonas aeruginosa ทุกครั้ง การรักษามักใช้ยาปฏิชีวนะ เนื่องจาก Pseudomonas aeruginosa สามารถสร้างสิ่งที่เรียกว่าß-lactamases ได้เซฟาโลสปอรินและเพนิซิลลินส่วนใหญ่จึงไม่ได้ผล เชื้อโรคได้พัฒนาความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะที่นี่ ใช้ ceftazidime, piperacillin และ quinolones แทน
