ตัดม้าม

ตัดม้าม เป็นศัพท์ทางการแพทย์สำหรับการผ่าตัดเอาม้ามออก ขั้นตอนนี้เรียกอีกอย่างว่า การสูญพันธุ์ของม้าม ที่กำหนด

การตัดม้ามคืออะไร?

Splenectomy เป็นศัพท์ทางการแพทย์สำหรับการผ่าตัดม้ามออก ขั้นตอนนี้เรียกอีกอย่างว่า splenic extirpation

ในระหว่างการตัดม้ามม้ามจะถูกผ่าตัดออก ม้ามเป็นอวัยวะน้ำเหลืองที่ถูกเปลี่ยนเข้าสู่กระแสเลือด ตั้งอยู่ในช่องท้องใกล้กับกระเพาะอาหาร ม้ามทำหน้าที่สามอย่างในร่างกาย ในแง่หนึ่งมีการเพิ่มขึ้นของเซลล์เม็ดเลือดขาวในม้าม

ลิมโฟไซต์เป็นเซลล์เม็ดเลือดขาวและเป็นส่วนหนึ่งของระบบภูมิคุ้มกัน ในทางกลับกันม้ามเป็นที่เก็บข้อมูลที่สำคัญสำหรับโมโนไซต์ สิ่งเหล่านี้เป็นของเซลล์เม็ดเลือดขาว ประการที่สามใช้ในการกำจัดและคัดแยกเซลล์เม็ดเลือดแดงเก่า (เม็ดเลือดแดง) ในทารกในครรภ์และในเด็กยังมีบทบาทในการสร้างเม็ดเลือดแดง ม้ามจึงเป็นอวัยวะที่สมบูรณ์ การบาดเจ็บที่ม้ามอาจทำให้เลือดออกที่เป็นอันตรายถึงชีวิตได้ ดังนั้นการตัดม้ามจึงมักเป็นขั้นตอนฉุกเฉินสำหรับการบาดเจ็บรุนแรงที่ม้ามซึ่งมาพร้อมกับเลือดออกมาก

ฟังก์ชั่นผลและเป้าหมาย

ข้อบ่งชี้ที่สำคัญสำหรับการตัดม้ามคือม้ามแตก การฉีกขาดของม้ามมักเกิดจากการบาดเจ็บที่ช่องท้องทื่อ การบาดเจ็บที่ช่องท้องทื่ออาจเกิดขึ้นได้เช่นอุบัติเหตุจากการทำงานหรือการเล่นกีฬา การแตกที่เกิดขึ้นเองนั้นหายาก แต่อาจเกิดขึ้นได้กับโรคติดเชื้อหรือโรคเลือดบางชนิด การแตกที่เกิดขึ้นเองมักมาจากการขยายตัวผิดปกติของม้าม (ม้ามโต)

ม้ามล้อมรอบด้วยแคปซูล หากเพียงแคปซูลได้รับความเสียหายมักจะมีเลือดออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หากเนื้อเยื่อที่ใช้งานได้รับบาดเจ็บในเวลาเดียวกันเลือดออกจะรุนแรงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ในบางกรณีอาจมีเลือดออกในภายหลัง หากเนื้อเยื่อที่ใช้งานได้รับบาดเจ็บ แต่แคปซูลยังคงสภาพเดิมอยู่จะมีรอยช้ำเกิดขึ้นภายในม้าม ด้วยความดันที่เพิ่มขึ้นทำให้แคปซูลแตกและมีเลือดออกในช่องท้องอย่างกะทันหัน การแตกของม้ามสองขั้นตอนดังกล่าวเป็นข้อบ่งชี้สำหรับการตัดม้าม สิ่งบ่งชี้ที่ไม่ฉุกเฉิน ได้แก่ ตัวอย่างเช่น spherocytosis ทางพันธุกรรมและ elliptocytosis จากกรรมพันธุ์ spherocytosis กรรมพันธุ์เป็นโรคโลหิตจาง hemolytic ที่มีมา แต่กำเนิด เนื่องจากเม็ดเลือดแดงส่วนใหญ่มีรูปร่างผิดปกติม้ามจึงปฏิเสธเซลล์เม็ดเลือดแดงที่มากเกินไป

เป็นผลให้เกิดโรคโลหิตจาง การเอาม้ามออกเท่านั้นที่จะหยุดการสลายเม็ดเลือดแดงที่มากเกินไปได้ ม้ามจะถูกกำจัดออกไปด้วยเช่นกันในโรคโลหิตจางเม็ดเลือดแดงชนิดแพ้ภูมิตัวเอง ธาลัสซีเมียที่ต้องเปลี่ยนถ่ายเป็นข้อบ่งชี้ในการผ่าตัดเช่นกันธาลัสซีเมียเป็นโรคของเม็ดเลือดแดง อย่างไรก็ตามในอดีตม้ามถูกกำจัดบ่อยกว่ามากเมื่อมีโรคธาลัสซีเมีย วันนี้เราลองเปลี่ยนมาใช้ทางเลือกอื่น เช่นเดียวกับการรักษาโรคโลหิตจางชนิดเคียว

หากมาตรการอนุรักษ์นิยมล้มเหลวม้ามจะถูกกำจัดออกด้วยจ้ำเกล็ดเลือดต่ำที่ไม่ทราบสาเหตุ (โรค Werlhof) ข้อบ่งชี้เพิ่มเติมสำหรับการตัดม้ามคือการเกิดลิ่มเลือดอุดตันภาวะเกล็ดเลือดต่ำ (Moschcowitz syndrome) และ myelofibrosis ในภาวะม้ามโตเลือดออกอาการม้ามโตหรือในกรณีที่ต้องการการถ่ายเลือดสูง

ในสถานการณ์ฉุกเฉินที่ต้องดำเนินการอย่างรวดเร็วการตัดม้ามจะดำเนินการโดยใช้แผลตามยาวในช่องท้อง หรืออีกวิธีหนึ่งสามารถสร้างภาพตัดขวางเหนือสะดือได้ เมื่อม้ามถูกระบุอย่างชัดเจนว่าเป็นแหล่งที่มาของการตกเลือดแผลตามยาวจะกว้างขึ้นไปทางซ้ายหรือส่วนหน้าตัดจะกว้างขึ้น ต้องระบุแหล่งที่มาของเลือดออกโดยเร็วที่สุดและบีบอัดในพื้นที่ก่อน

หลังจากตรวจสอบม้ามอย่างละเอียดแล้วจะมีการตัดสินใจสำหรับขั้นตอนการผ่าตัดต่อไป หากสามารถเข้าถึงบริเวณที่มีเลือดออกได้ง่ายจะมีการพยายามห้ามเลือดโดยไม่ต้องตัดม้าม หากไม่สำเร็จ hilum ม้ามจะถูกยึดด้วยที่หนีบ สิ่งนี้จะตัดเลือดที่ไปเลี้ยงม้ามและเลือดออกในตอนแรกจะหยุดนิ่ง ม้ามออกแล้ว

ในการตัดม้ามที่วางแผนไว้ม้ามมักจะถูกเอาออกโดยใช้แผลด้านซ้ายที่ส่วนโค้งของกระดูกโคน ท่อม้ามแต่ละเส้นใน hilum ม้ามจะถูกหนีบออกก่อนแล้วจึงตัดออก จากนั้นอวัยวะจะถูกนำออก การผ่าตัดม้ามยังสามารถทำได้โดยการส่องกล้องเป็นขั้นตอนที่มีการบุกรุกน้อยที่สุด

คุณสามารถหายาของคุณได้ที่นี่

➔ยาเพื่อเสริมสร้างการป้องกันและระบบภูมิคุ้มกัน

ความเสี่ยงผลข้างเคียงและอันตราย

ภาวะแทรกซ้อนทางระบบทางเดินหายใจมักเกิดขึ้นหลังการตัดม้าม โรคปอดบวมเยื่อหุ้มปอดและอีอิเล็กโทรซีสสามารถพัฒนาได้ ช่องทวารของตับอ่อนสามารถพัฒนาได้หากส่วนหางของตับอ่อนเป็นแผล (หางของตับอ่อน) หลังจากการตัดม้ามแล้วการเกิดลิ่มเลือดอุดตันก็พบได้บ่อยเช่นกัน สิ่งเหล่านี้เกิดจากการขาดการสลายของเกล็ดเลือดและการเกิดภาวะเกล็ดเลือดต่ำ เป็นผลให้ร้อยละ 2 ถึง 5 ของผู้ป่วยที่ไม่มีม้ามทั้งหมดต้องเผชิญกับภาวะลิ่มเลือดอุดตันที่คุกคามชีวิต

การตัดม้ามมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเพิ่มขึ้นตลอดชีวิต สิ่งที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่งคือการติดเชื้อจากเม็ดเลือดด้วยนิวโมคอคกี้ไข้กาฬหลังแอ่นหรือฮีโมฟีลัสอินฟลูเอนซา Post-splenectomy syndrome เป็นรูปแบบที่รุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการติดเชื้อแบคทีเรียหลังการตัดม้าม เกิดขึ้นใน 1 ถึง 5 เปอร์เซ็นต์ของกรณีการผ่าตัดทั้งหมดและมีความสัมพันธ์กับอัตราการเสียชีวิตที่สูง 40 ถึง 70 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยทั้งหมดที่มีอาการหลังคลอดตาย สาเหตุคือการหยุดชะงักของ phagocytes เนื่องจากการกำจัดม้ามซึ่งนำไปสู่การป้องกันแบคทีเรียที่ห่อหุ้มลดลง

Post-splenectomy syndrome เกิดขึ้นไม่กี่วันถึงหลายปีหลังการผ่าตัด กลุ่มอาการนี้มักเกี่ยวข้องกับกลุ่มอาการ Waterhouse-Friderichsen ในฐานะที่เป็นมาตรการป้องกันโรคผู้ป่วยหลังการตัดม้ามจะได้รับการฉีดวัคซีนป้องกันโรคปอดบวมไข้กาฬหลังแอ่นและ Haemophilus influenzae B นอกจากนี้ยังใช้แอนติบอดีแบบสแตนด์บายหรือการรักษาแบบถาวรด้วยยาปฏิชีวนะในการป้องกันโรค