ความกระหายน้ำ

คืออะไร ความกระหายน้ำความกระหายเกิดขึ้นได้อย่างไรและอะไรคือความสำคัญของความกระหายสำหรับมนุษย์? แม้ในเทพนิยายกรีกความกระหายถือเป็นความทรมานที่รุนแรงที่สุดอย่างหนึ่ง ตัวอย่างเช่นซุสที่โกรธแค้นตัดสินให้แทนทาลัสบุตรชายของเขากระหายและหิวเพราะเขาทรยศต่อความลับของพระเจ้า แทนทาลัสยืนชันเข่าในน้ำใส แต่ถ้าเขาอยากดื่มมันก็หนีไป ผลไม้ฉ่ำมากมายแขวนอยู่เหนือเขา แต่พวกมันก็ปลิวไปกับสายลมทันทีที่เขาพยายามจะหยิบมัน ความกระหายความกระหายชั่วนิรันดร์ความทรมานแทนทาลัมเป็นชื่อของเกมมานานหลายศตวรรษ

ความกระหายคืออะไร

ถ้าเราถามนักสรีรวิทยาว่าความกระหายคืออะไรเขาจะตอบว่า: ความกระหายคือความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อความเข้มข้นของเกลือในของเหลวในร่างกายเพิ่มขึ้นไม่ว่าจะเป็นผลจากการขาดน้ำเช่นหลังจากเหงื่อออกมากและท้องเสียหรือหลังจากออกกำลังกายแรงเกินไป อาหารเค็ม

คำว่าของเหลวในร่างกายไม่เพียง แต่รวมถึงเลือดเท่านั้น แต่ยังเข้าใจว่าเป็นของเหลวในเนื้อเยื่อที่อยู่ระหว่างและในเซลล์ นอกจากสารอาหารที่มีความสำคัญต่อการเผาผลาญของเซลล์แล้วยังมีแร่ธาตุต่างๆเช่นโซเดียมโพแทสเซียมแมกนีเซียมแคลเซียมคลอรีน ฯลฯ ซึ่งทั้งหมดนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันและเกี่ยวข้องกับการทำงานของร่างกายเกือบทั้งหมดอย่างราบรื่น ระดับเกลือนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่ต้องรักษาให้อยู่ในระดับเดียวกันเสมอโดยความร่วมมือของอวัยวะต่างๆ

ประการแรกและสำคัญที่สุดคือไต ปริมาณและความเข้มข้นของปัสสาวะที่เปลี่ยนแปลงไปซึ่งปรับให้เข้ากับน้ำและแร่ธาตุของร่างกายขึ้นอยู่กับกิจกรรมของพวกเขา การทำงานของผิวหนังปอดและลำไส้ยังมีผลต่อปริมาณของเหลวและแร่ธาตุในร่างกาย ทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะเล็กน้อยเพียงใดก็มีการกำหนดกฎข้อบังคับทันทีเพื่อป้องกันความผันผวนของความเข้มข้นของเกลือ ดังนั้นต้องเปลี่ยนของเหลวที่สูญเสียไป ความกระหายจึงเป็นความรู้สึกที่เรารู้สึกได้เมื่อมีสิ่งผิดปกติในสมดุลของน้ำและแร่ธาตุ คุณสามารถเปรียบเทียบกับหลอดไฟควบคุมสีแดงบนเครื่อง เราตัดสินได้แค่ว่าความกระหายของเรานั้นยอดเยี่ยมแค่ไหน โดยเจตนาด้วยความช่วยเหลือของเครื่องมือที่ซับซ้อนเราจะลงทะเบียนปริมาณเกลือในเลือดเท่านั้น

ความรู้สึกกระหายทำงานอย่างไร

เมื่อเราพูดถึงความกระหายน้ำซึ่งทำให้เราตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างลึกซึ้งในความสมดุลของน้ำและแร่ธาตุหรือของอวัยวะซึ่งทำให้ความเข้มข้นของเกลือในเลือดคงที่เราต้องถามตัวเองด้วยว่าศูนย์กลางของกฎระเบียบนั้นอยู่ที่ใด บันทึกการเบี่ยงเบนจากปกติและส่งแรงกระตุ้นไปยังอวัยวะ นอกเหนือจากศูนย์สำคัญอื่น ๆ ซึ่งมีหน้าที่เช่นสำหรับการทำงานของสมดุลความร้อนและการนอนหลับศูนย์น้ำที่เรียกว่ายังอยู่ในสมองระดับกลาง

มันส่งแรงกระตุ้นของมันผ่านทางเดินของส่วนที่เป็นพืชของระบบประสาทนั่นคือส่วนหนึ่งของระบบประสาทที่ไม่ขึ้นอยู่กับความต้องการของเราหรือกระตุ้นให้ต่อมใต้สมองซึ่งกลีบหลังจะหลั่งฮอร์โมนอะดิยูรินเมื่อน้ำในร่างกายขู่ว่าจะลดลงต่ำกว่าปกติ adiuretiri ช่วยชะลอการขับน้ำออกทางไตและด้วยวิธีนี้จะช่วยให้ระดับของเหลวในร่างกายคงที่ นอกจากนี้ความสมดุลของน้ำและแร่ธาตุยังถูกควบคุมโดยการทำงานของฮอร์โมนในเยื่อหุ้มสมองต่อมหมวกไต ความกระหายรวมอยู่ในระบบนี้ซึ่งทำให้เราตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงของน้ำผลไม้ในร่างกายและเรียกร้องให้เราดำเนินการแก้ไขอย่างจริงจัง

อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปนิสัยและความคิดควบคุมปริมาณของเหลวของเราโดยการตอบสนองแบบปรับอากาศโดยไม่กระหายน้ำทุกครั้ง ด้วยเหตุนี้ปริมาณที่บริโภคจึงไม่สอดคล้องกับความต้องการของเหลวที่แท้จริงของสิ่งมีชีวิตเสมอไป ส่วนใหญ่แม้จะรู้สึกกระหายน้ำ แต่ของเหลวก็ถูกดูดซึมได้มากกว่าที่สิ่งมีชีวิตต้องการ นี่เป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจเมื่อคุณรู้ว่าความกระหายจะดับลงก็ต่อเมื่อน้ำถูกดูดซึมโดยลำไส้ บ่อยครั้งที่มันเกิดขึ้นในวันฤดูร้อนเราจะรู้สึกกระหายน้ำอย่างมากหลังจากที่เหงื่อออกมาก แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดเราก็ไม่มีทางที่จะดับมันได้ในทันที

ภาวะแทรกซ้อนจากการขาดน้ำ

ความเป็นอยู่ที่ดีของเราแสดงให้เห็นว่าสิ่งนี้ยังไม่ได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงในองค์ประกอบของของเหลวในร่างกาย เนื่องจากร่างกายมีของเหลวสำรองอยู่ในเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังซึ่งสามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างรวดเร็วในกรณีฉุกเฉินและทำให้เกิดความสมดุล ในเวลาเดียวกัน - ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น - ไตจะปรับกิจกรรมให้เข้ากับสภาวะใหม่นั่นคือพวกมันผลิตยูเรียน้อยลง แต่เข้มข้นมากขึ้น อย่างไรก็ตามในกรณีนี้ไม่สามารถควบคุมการปล่อยของเหลวออกทางผิวหนังได้เนื่องจากการระเหยของความชื้นบนผิวหนังอย่างต่อเนื่องจะดึงความร้อนออกจากร่างกายและควบคุมอุณหภูมิของสิ่งมีชีวิต

ความกระหายจะทรมานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทำงานในอุณหภูมิสูงเช่นกลางแดดในฤดูร้อนในครัวและเบเกอรี่หรือในกระบวนการแปรรูปเหล็ก เนื่องจากการระบายเหงื่อที่เพิ่มขึ้นเราจึงมีแนวโน้มที่จะดื่มตามอำเภอใจและรู้สึกประหลาดใจที่ความกระหายไม่ดับแม้จะดื่มของเหลวเข้าไปมากก็ตาม สิ่งนี้สามารถอธิบายได้อย่างไร? เมื่อขับเหงื่อไม่เพียง แต่ขับน้ำออก แต่ยังรวมถึงเกลือแกงด้วยเช่นโซเดียมและคลอรีนซึ่งมีหน้าที่กักเก็บน้ำไว้ในร่างกาย อย่าป้อนสารเหล่านี้กลับเข้าไปในร่างกายของเราด้วยของเหลว กล่าวอีกนัยหนึ่งถ้าเราใช้แค่น้ำประปาโคล่าหรือกาแฟร่างกายก็จะหมดเกลือ

ส่งผลให้น้ำที่ดูดซึมถูกขับออกไปทันที มนุษย์จึงกระหายน้ำเพราะดื่มน้ำมากเกินไป ด้วยเหตุนี้เราจึงควรบริโภคน้ำแร่หรืออาหารเค็มมากขึ้นเล็กน้อยในวันที่อากาศร้อนหรือในสถานที่ทำงานที่กล่าวมาข้างต้น อย่างไรก็ตามควรเน้นย้ำว่าอาหารที่มีรสเค็มมากขึ้นไม่ควรกลายเป็นนิสัยด้วยเหตุผลด้านสุขภาพ

คนเราจะอยู่ได้นานแค่ไหนโดยไม่ขาดน้ำ? ได้รับการพิสูจน์ทางการทดลองแล้วว่าความตายเกิดขึ้นหากร่างกายสูญเสียน้ำ 15 เปอร์เซ็นต์ ถึงจุดนี้เร็วเพียงใดขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำสำรองของสิ่งมีชีวิตอุณหภูมิและความชื้นในอากาศและการทำงานหนักในเวลาเดียวกัน สิ่งที่แน่นอนก็คือเราสามารถอยู่รอดจากความกระหายได้เพียงไม่กี่วัน

แม้ว่าผู้ใหญ่จะสามารถอยู่รอดได้ 24 ชั่วโมงโดยไม่ต้องดื่มและรู้สึกดีพอสมควร แต่ทารกก็อาจมีอาการผิดปกติที่คุกคามชีวิตได้ ดังนั้นเช่นเดียวกับอาหารอื่น ๆ หรืออาหารทั่วไปเราไม่สามารถทำได้โดยไม่มีน้ำเป็นเวลาหลายวัน สิ่งนี้จะเข้าใจได้ก็ต่อเมื่อคุณพิจารณาว่าร่างกายของเราประกอบด้วยน้ำ 60-70 เปอร์เซ็นต์ ในทารกแรกเกิดนั้นคิดเป็นร้อยละ 75 ถ้าสมมติว่าน้ำหนักตัว 70 กิโลกรัมนี่คือ 48 กิโลกรัมของน้ำเพียงอย่างเดียว กล้ามเนื้อเป็นส่วนแบ่งที่ใหญ่ที่สุดโดยมี 50 เปอร์เซ็นต์และเนื้อเยื่อไขมันมี 15 เปอร์เซ็นต์ของสินค้าคงคลังของเหลวทั้งหมด

ความสำคัญอย่างยิ่งของน้ำยังเป็นผลมาจากการที่การทำงานของเซลล์ร่างกายเชื่อมโยงกับสารละลายที่เป็นน้ำของสารอาหาร การขับออกจากผลิตภัณฑ์สิ้นเปลืองโดยไตเป็นไปไม่ได้หากไม่มีน้ำและการย่อยอาหารโดยไม่มีของเหลวก็เป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงเช่นกัน น้ำย่อยประมาณ 8 ลิตรจะหลั่งเข้าสู่ลำไส้ทุกวัน สิ่งเหล่านี้มักจะถูกดูดซึมอีกครั้งในลำไส้ใหญ่ อย่างไรก็ตามโรคอุจจาระร่วงสามารถนำไปสู่การสูญเสียของเหลวจำนวนมากหากการดูดซึมกลับถูกรบกวนเนื่องจากการอักเสบของเยื่อบุลำไส้

แม้ว่าจะมีความจำเป็นต่อของเหลวน้อยเกินไป แต่ร่างกายก็สามารถทนได้มากเกินไปภายในขอบเขตที่กำหนดเนื่องจากเรามีอวัยวะขับถ่ายหลายอย่างเช่นไตผิวหนังปอดและลำไส้ ทุกวันเราขับถ่ายประมาณ 2.5 ลิตร (ปัสสาวะ 1500 มล. เหงื่อ 500 มล. ส่วนที่เหลือจะคิดเป็นความชื้นของสิ่งขับถ่ายและอากาศที่หายใจออก) ในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีปริมาณนี้สามารถเพิ่มได้ถึง 5 ลิตรหรือมากกว่านั้นหากบุคคลที่เกี่ยวข้องเมามากเกินไป