รูขุมน้ำเหลือง

รูขุมน้ำเหลือง มีบทบาทสำคัญในระบบภูมิคุ้มกันของมนุษย์ พวกมันมีลิมโฟไซต์บีจำนวนมากซึ่งจะเพิ่มจำนวนขึ้นเพื่อสร้างเซลล์ภูมิคุ้มกันเมื่อสัมผัสกับเชื้อโรค

รูขุมขนคืออะไร?

รูขุมขนเป็นส่วนหนึ่งของระบบน้ำเหลือง ภายใต้กล้องจุลทรรศน์แบบใช้แสงสิ่งเหล่านี้สามารถมองเห็นได้ว่าเป็นคอลเลกชัน B lymphocytes ทรงกลม

ต่อมน้ำเหลืองมีส่วนเกี่ยวข้องกับกระบวนการบางอย่างของระบบภูมิคุ้มกัน พวกเขาทำหน้าที่ในการเพิ่มจำนวนและเชี่ยวชาญให้เซลล์เม็ดเลือดขาวบีเข้าสู่เซลล์พลาสมา ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในต่อมน้ำเหลืองซึ่งเป็นที่ตั้งของเชื้อโรคจำนวนมากโดยเฉพาะ ในร่างกายมนุษย์มันคือม้ามและคอหอยโดยเฉพาะที่ต้องจัดการกับแอนติเจนจำนวนมาก

นอกจากนี้ยังพบรูขุมขนในเนื้อเยื่อเกี่ยวพันร่างแหของอวัยวะต่างๆ สิ่งเหล่านี้รวมถึงเยื่อเมือกของระบบทางเดินอาหารอวัยวะของระบบทางเดินหายใจและทางเดินปัสสาวะและอวัยวะเพศ รูขุมน้ำเหลืองเกิดขึ้นจากปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิ่งเร้าในท้องถิ่นก่อตัวเป็นรูขุมเดียวชั่วคราวและปรากฏเป็นส่วนประกอบคงที่ของอวัยวะน้ำเหลือง

กายวิภาคศาสตร์และโครงสร้าง

ลักษณะของรูขุมขนจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับระยะของการพัฒนา รูขุมขนหลักเรียกอีกอย่างว่าก้อนปฐมภูมิมีเส้นผ่านศูนย์กลางไม่เกินหนึ่งมิลลิเมตร

ในขั้นตอนนี้รูขุมขนของน้ำเหลืองยังไม่สัมผัสกับแอนติเจน - แอนติบอดี แต่กลับมีลักษณะการกระจายตัวของลิมโฟไซต์ขนาดเล็ก ในทางกลับกันรูขุมขนทุติยภูมิหรือก้อนทุติยภูมิมีจุดศูนย์กลางสว่างซึ่งเรียกอีกอย่างว่าศูนย์สืบพันธุ์หรือศูนย์ปฏิกิริยา การสัมผัสกับเชื้อโรคนำไปสู่การกระตุ้นของต่อมน้ำเหลืองหลักในรูขุมขนทุติยภูมิ ศูนย์กลางของเชื้อโรคของรูขุมขนทุติยภูมิล้อมรอบด้วยเยื่อหุ้มสมองหนาแน่นที่มี T ลิมโฟไซต์ที่มีความเข้มข้นสูง เยื่อหุ้มสมองนี้เรียกอีกอย่างว่าพื้นที่พาราโฟลิคูลาร์ในแง่เทคนิค

ในใจกลางของเซลล์สืบพันธุ์ของรูขุมขนทุติยภูมิมี B-lymphocytes ที่เปิดใช้งานซึ่งแตกต่างจากเซลล์พลาสมา ในที่สุดรูขุมเดียวคือรูขุมน้ำเหลืองที่อยู่ใน tela submucosa สิ่งเหล่านี้จะขยายใหญ่ขึ้นในกรณีของการติดเชื้อในเยื่อเมือกและสามารถเติบโตได้ถึงขนาดของพิน สิ่งที่เรียกว่าการก่อตัวของรูขุมขนเดี่ยวเกิดขึ้นในแต่ละพื้นที่ของร่างกายมนุษย์ซึ่งรวมตัวกันเป็นก้อนรวมของน้ำเหลืองฟอลลิคูลิ สิ่งเหล่านี้สามารถพบได้ในรูปของ Peyer ในเยื่อบุ ileum

ฟังก์ชันและงาน

ทันทีที่เชื้อโรคเข้าสู่อวัยวะบางส่วนของร่างกายร่างกายจะกระตุ้นปฏิกิริยาภูมิคุ้มกันที่เฉพาะเจาะจง ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของระบบน้ำเหลืองรูขุมน้ำเหลืองมีหน้าที่ต่อสู้กับผู้รุกราน หน้าที่ของรูขุมขนแตกต่างกันไปตามระยะการทำงาน

ความเข้มข้นสูงของ B-lymphocytes ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะจะเกิดขึ้นที่ขั้วของรูขุมขนหลัก ลิมโฟไซต์ B เหล่านี้เรียกอีกอย่างว่าเซลล์ B ไร้เดียงสาเพราะยังไม่ได้สัมผัสกับแอนติเจน หลังจากสัมผัสกับแอนติเจนรูขุมขนหลักจะกลายเป็นรูขุมปฏิกิริยาที่มีโซนด้านในที่เบากว่าซึ่งเป็นศูนย์ปฏิกิริยาที่มีเซลล์ไม่กี่เซลล์ ในขั้นตอนนี้รูขุมน้ำเหลืองเรียกว่ารูขุมรอง ตอนนี้พวกมันถูกล้อมรอบด้วยกำแพงสีดำของลิมโฟไซต์ นอกจากนี้ยังมี B lymphocytes ที่ไม่แตกต่างในรูขุมขนน้ำเหลือง หากสิ่งเหล่านี้สัมผัสกับเซลล์ความจำและเซลล์ผู้ช่วยก็สามารถสร้างแอนติบอดีจำเพาะได้

งานอื่นของรูขุมขนทุติยภูมิคือการคูณและแยกความแตกต่างของ B-lymphocytes หลังจากสัมผัสกับแอนติเจน เนื่องจาก B-lymphocytes มีลักษณะเฉพาะในขั้นตอนต่างๆของการพัฒนาที่มีลักษณะเฉพาะสิ่งเหล่านี้จึงเกี่ยวข้องกับกระบวนการในภายหลังในระบบภูมิคุ้มกัน ตอนนี้เซลล์ B ที่เพิ่มขึ้นและแตกต่างกันจะเติบโตภายในรูขุมขนน้ำเหลือง จากนั้นเมื่อเซลล์เม็ดเลือดขาว T intrafollicular สัมผัสกับเซลล์ dendritic ฟอลลิคูลาร์เซลล์เม็ดเลือดขาว B จะเกิดขึ้น ในที่สุดสิ่งเหล่านี้จะอพยพออกจากรูขุมขนเพื่อพัฒนาเป็นเซลล์พลาสมาที่สร้างแอนติบอดี

คุณสามารถหายาของคุณได้ที่นี่

โรค

โรคทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับรูขุมขนคือต่อมทอนซิลอักเสบการติดเชื้อที่ไส้ติ่งและการบวมของต่อมน้ำเหลืองและม้าม

ในกรณีของต่อมทอนซิลอักเสบในศัพท์ทางการแพทย์เรียกว่า angina ต่อมทอนซิลอักเสบหรือต่อมทอนซิลอักเสบสั้น ๆ คือการติดเชื้อแบคทีเรียเฉียบพลันของต่อมทอนซิลคอหอยต่อมทอนซิลหรือต่อมทอนซิลที่ลิ้น สิ่งเหล่านี้ล้วนอยู่ในคอหอยโดยต่อมทอนซิลมักได้รับผลกระทบจากต่อมทอนซิลอักเสบ หากเชื้อโรคเข้าไปในต่อมทอนซิลพวกมันจะบวมและมักทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในผู้ที่ได้รับผลกระทบ

ต่อมทอนซิลอักเสบมักเกิดจากเชื้อ Streptococci, pneumococci, Haemophilius influenzae หรือ Staphylococci โรคนี้ส่วนใหญ่มีผลต่อเด็กและผู้ใหญ่ที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ หากต่อมทอนซิลอักเสบเป็นเรื่องปกติและผู้ป่วยมักหายใจลำบากการผ่าตัดเป็นทางเลือกหนึ่ง

ในไส้ติ่งอักเสบปลายไส้ติ่งรูปตัวหนอนจะอักเสบ ไส้ติ่งอักเสบเป็นภาษาพูดในชีวิตประจำวัน แต่ภาคผนวกทั้งหมดไม่ได้รับผลกระทบจากการติดเชื้อ เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบที่เป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับผู้ป่วยไส้ติ่งยาว 10 เซนติเมตรและหนา 1 เซนติเมตรจะถูกลบออกหลังจากการวินิจฉัย สิ่งนี้มีรูขุมขนจำนวนมากซึ่งทำให้การป้องกันดำเนินต่อไปโดยเฉพาะในวัยเด็กเมื่อเกิดการติดเชื้อ การอักเสบเกิดขึ้นโดยเฉพาะในเด็กและวัยรุ่นอายุ 10 ปีขึ้นไป ผู้ใหญ่มีแนวโน้มที่จะเป็นไส้ติ่งอักเสบได้ถึงอายุ 30 ปี อาการของการติดเชื้อที่ไส้ติ่ง ได้แก่ เบื่ออาหารคลื่นไส้อาเจียนและมีไข้สูง

เมื่อต่อมน้ำเหลืองและม้ามบวมเรียกว่า mantle cell lymphoma ไม่เพียง แต่ B-lymphocytes ที่มีสุขภาพดีเท่านั้น แต่ยังเพิ่มขึ้นด้วย สิ่งเหล่านี้มีลักษณะคล้ายกับเซลล์เม็ดเลือดขาวที่อยู่ในบริเวณขอบของรูขุมน้ำเหลือง เซลล์เหล่านี้เป็นเซลล์เนื้องอกที่เติบโตมากขึ้นในต่อมน้ำเหลืองและในม้ามและไม่มีหน้าที่ป้องกัน อย่างไรก็ตามอาการนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจากการติดเชื้อ จนถึงขณะนี้ยังไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับสาเหตุทางพันธุกรรมแม้ว่าประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยทั้งหมดจะมีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม