วงในกระเพาะอาหาร

วงในกระเพาะอาหาร เป็นวิธีการผ่าตัดลดความอ้วนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดวิธีหนึ่งและมีจุดมุ่งหมายเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยที่มีน้ำหนักเกินมากสามารถลดน้ำหนักได้เมื่อวิธีการทั่วไปทั้งหมดล้มเหลว

เป้าหมายของขั้นตอนการส่องกล้องที่มีการบุกรุกน้อยที่สุดคือการทำให้เส้นผ่านศูนย์กลางของกระเพาะอาหารแคบลงที่ทางเข้ากระเพาะอาหารซึ่งจากนี้ไปจะช่วยให้ผู้ป่วยกินอาหารได้น้อยลงและจะช่วยลดน้ำหนักและความเสี่ยงของโรคทุติยภูมิ แม้ว่าอัตราแทรกซ้อนของการผ่าตัดรัดกระเพาะอาหารจะน้อยกว่าร้อยละหนึ่ง แต่ภาวะแทรกซ้อนในระยะยาวมักเกิดขึ้นค่อนข้างบ่อยหลังการผ่าตัดเช่นภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดจากแถบเลื่อนการติดเชื้อที่พอร์ตหรืออาเจียนเพิ่มขึ้น

รัดกระเพาะคืออะไร?

ในการผ่าตัดลดความอ้วนการรัดกระเพาะอาหารเป็นขั้นตอนที่มีการบุกรุกน้อยที่สุดและมีจุดมุ่งหมายเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยที่มีน้ำหนักเกินมากสามารถลดน้ำหนักได้ โดยหลักการแล้วขั้นตอนนี้สามารถคาดหวังได้ว่าจะลดน้ำหนักเดิมได้ประมาณ 16 เปอร์เซ็นต์ทำให้เป็นวิธีการผ่าตัดลดความอ้วนที่มีแนวโน้มมากที่สุดวิธีหนึ่ง

การผ่าตัดสามารถใช้ในการรักษาโรคอ้วนโดยเฉพาะซึ่งการควบคุมอาหารและวิธีการลดน้ำหนักแบบธรรมดาอื่น ๆ ประสบความล้มเหลวแล้ว การรัดกระเพาะอาหารเป็นหนึ่งในสี่ขั้นตอนการผ่าตัดลดความอ้วนมาตรฐานซึ่งมักใช้ร่วมกับหนึ่งในสามขั้นตอนมาตรฐานอื่น ๆ

ปลอกรัดกระเพาะอาหารต้องแตกต่างจากแถบรัดกระเพาะอาหารซึ่งเช่นเดียวกับแถบรัดกระเพาะอาหารมีจุดมุ่งหมายเพื่อลดกระเพาะอาหาร แต่ต่างจากแถบรัดตรงที่ต้องผ่าตัดเอาส่วนทั้งหมดของกระเพาะอาหารออก โดยปกติแล้วแถบรัดกระเพาะอาหารจะถูกกำจัดออกอีกครั้งหลังจากใช้เวลานานเนื่องจากมีอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อนในระยะยาวสูงโดยการผ่ามักจะรวมกับขั้นตอนที่สองเช่นการผ่าตัดปลอกกระเพาะ

ฟังก์ชั่นผลและเป้าหมาย

จุดมุ่งหมายของแถบกระเพาะอาหารคือการลดลงของทางเข้ากระเพาะอาหารและเส้นผ่านศูนย์กลางของกระเพาะอาหาร เส้นผ่านศูนย์กลางของกระเพาะอาหารที่แคบลงเช่นนี้ช่วยป้องกันการรับประทานอาหารมากเกินไปจึงช่วยให้ผู้ป่วยลดน้ำหนักได้ ขั้นตอนนี้ไม่จำเป็นต้องให้ผู้ป่วยเข้ารับการรักษาในฐานะผู้ป่วยใน แต่ในกรณีส่วนใหญ่สามารถดำเนินการแบบผู้ป่วยนอกได้ตราบเท่าที่ไม่มีข้อห้าม

หลังจากการปรึกษาหารือและการทำเครื่องหมายของรอยบากที่จำเป็นแพทย์มักจะให้ผู้ป่วยอยู่ภายใต้การดมยาสลบ ในระหว่างการผ่าตัดเขาทำการผ่าตัดที่ทางเข้ากระเพาะอาหารด้วยความช่วยเหลือของเครื่องมือทางแสง ขั้นตอนนี้เรียกอีกอย่างว่าการส่องกล้องและเป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนการผ่าตัดที่มีการบุกรุกน้อยที่สุด

ในการส่องกล้องกระเพาะอาหารแพทย์จะใส่แถบซิลิโคนรอบ ๆ อวัยวะในกระเพาะอาหาร การเปิดแถบซิลิโคนนี้ถูกปรับโดยการเพิ่มของเหลวเข้าไปในแถบ

ในผนังของช่องท้องหรือด้านหน้าของกระดูกหน้าอกแพทย์จะตั้งห้องพอร์ตที่เรียกว่าช่องทางเข้า รัดกระเพาะได้หมดอีกครั้ง ประมาณครึ่งหนึ่งของทุกกรณีจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการสำรวจภายในสิบปีเนื่องจากสายรัดหลุดหรือระบบท่อที่เกี่ยวข้องรั่ว การขยายวงในกระเพาะอาหารมักมาพร้อมกับการสร้างท่อกระเพาะอาหารซึ่งแพทย์จะเอากระเพาะอาหารออกระหว่าง 80 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยภายใต้การดมยาสลบและเปลี่ยนส่วนที่เหลือของท่อให้เป็นระบบปิดด้วยการเย็บแบบส่องกล้อง

ความเสี่ยงผลข้างเคียงและอันตราย

เนื่องจากแถบกระเพาะอาหารถูกวางไว้ในขั้นตอนที่มีการบุกรุกน้อยที่สุดขั้นตอนนี้จึงมีความเสี่ยงน้อยกว่าสำหรับผู้ป่วยมากกว่าการผ่าตัดแบบรุกราน แม้ว่าโดยทั่วไปการดมยาสลบจะนำไปสู่ความเสี่ยงที่สูงขึ้นของภาวะแทรกซ้อนสำหรับผู้ที่มีน้ำหนักเกิน แต่อัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการรัดกระเพาะอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การแนะนำของศัลยแพทย์ที่มีประสบการณ์ต่ำกว่าหนึ่งเปอร์เซ็นต์

ในกรณีนี้ศัลยแพทย์ที่มีประสบการณ์คือผู้ที่ทำการผ่าตัดกระเพาะอาหารมากกว่า 50 ครั้ง แม้ว่าการผ่าตัดเองแทบจะไม่มีความเสี่ยง แต่อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆได้หลังจากการผ่าตัด ตัวอย่างเช่นอาหารชิ้นใหญ่อาจอุดตันทางเดินของกระเพาะอาหาร คำแนะนำทางโภชนาการจากผู้เชี่ยวชาญจึงเป็นจุดสำคัญที่ทำให้ขั้นตอนการผ่าตัดประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่อง การติดเชื้อของพอร์ตยังสามารถกำหนดเป็นภาวะแทรกซ้อนระยะยาวหลังการผ่าตัด

ภายใต้สถานการณ์บางอย่างสายรัดกระเพาะอาหารจะบาดเข้าไปในกระเพาะอาหารหรือสายรัดหลุดและต้องได้รับการปรับเปลี่ยนในการผ่าตัดเพิ่มเติม ภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยอย่างหนึ่งคือการอาเจียนเพิ่มขึ้นซึ่งอาจทำให้ฟันถูกทำลายและผลกระทบต่อสุขภาพอื่น ๆ สำหรับผู้ป่วย เนื่องจากความเสี่ยงเหล่านี้การให้คำปรึกษาอย่างมืออาชีพในศูนย์ให้คำปรึกษาที่จัดตั้งขึ้นเป็นพิเศษจึงไม่สามารถถูกแทนที่ได้ก่อนขั้นตอน เช่นเดียวกับขั้นตอนการผ่าตัดลดความอ้วนอื่น ๆ การรัดกระเพาะไม่ใช่ทางเลือกสำหรับทุกคน

ความต้องการขั้นพื้นฐานคือค่าดัชนีมวลกายที่มากกว่า 40 หรือมากกว่า 35 หากมีโรคที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน คนที่เป็นโรคจิตหรือเสพติดมักไม่ถูกพิจารณาว่าเป็นผู้ที่มีอาการรัดกระเพาะ ตามกฎแล้วขั้นตอนนี้จะดำเนินการกับผู้ที่มีอายุระหว่าง 18 ถึง 65 ปีเท่านั้นโดยที่ผู้ป่วยต้องลองวิธีลดน้ำหนักแบบเดิม ๆ ทั้งหมดแล้ว แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ผู้ป่วยที่เป็นโรคกระเพาะต้องได้รับการกระตุ้นอย่างเต็มที่ในการลดน้ำหนักและได้รับข้อมูลอย่างครบถ้วนเกี่ยวกับวิธีการและความเสี่ยงที่มีอยู่ทั้งหมด

ความเสี่ยงของการผ่าตัดจะต้องไม่เกินความเสี่ยงของการแทรกแซงอื่น ๆ สำหรับผู้ป่วยแต่ละราย เมื่อเทียบกับการผ่าตัดลดความอ้วนเช่นแขนรัดกระเพาะอาหารส่วนใหญ่มีข้อดีที่สามารถแก้ไขได้ทั้งหมด ในทางกลับกันการผ่าตัดเช่นท้องแขนเสื้อมีความสัมพันธ์กับภาวะแทรกซ้อนในระยะยาวน้อยลงในระยะยาว