เซลล์พลาสม่า

เซลล์พลาสม่า เกิดขึ้นจากเซลล์ B ดังนั้นจึงเป็นส่วนหนึ่งของระบบภูมิคุ้มกัน เซลล์ประเภทนี้เป็นระยะสุดท้ายที่ไม่สามารถแบ่งเซลล์ B ได้อีกต่อไปซึ่งสามารถสร้างแอนติบอดีได้ ในโรคต่างๆเช่น multiple myeloma เซลล์พลาสมาที่เสื่อมสภาพจะทวีคูณในลักษณะที่เป็นมะเร็ง

พลาสมาเซลล์คืออะไร?

เซลล์พลาสมาเป็นเซลล์เม็ดเลือดที่เรียกว่าเซลล์เม็ดเลือดขาวบีที่โตเต็มที่ เช่นเดียวกับ T lymphocytes เป็นส่วนหนึ่งของระบบภูมิคุ้มกัน ลิมโฟไซต์ทั้งหมดเป็นเซลล์เม็ดเลือดขาวเช่นเม็ดเลือดขาวที่มีบทบาทหลักในการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกัน พวกมันผลิตและหลั่งแอนติบอดี เซลล์เอฟเฟกต์หรือที่เรียกว่าเซลล์เหล่านี้เป็นผลผลิตของขั้นตอนการสร้างความแตกต่างสุดท้ายของชุดเซลล์ B

ซึ่งแตกต่างจากเซลล์ B คือพลาสมาเซลล์ไม่สามารถแบ่งตัวได้อีกต่อไป พวกมันจะอพยพผ่านเลือดไปยังไขกระดูกซึ่งพวกมันได้รับจากเซลล์สโตรมัล พวกเขายังคงผลิตและหลั่งแอนติบอดีที่นั่น หลังจากการแบ่งตัวครั้งสุดท้ายลิมโฟไซต์ B บางส่วนจะกลายเป็นสิ่งที่เรียกว่าเซลล์หน่วยความจำ B ซึ่งเกี่ยวข้องกับความจำทางภูมิคุ้มกันและความสามารถของระบบภูมิคุ้มกันของมนุษย์ในการเรียนรู้ เซลล์พลาสม่าสร้างจากลิมโฟไซต์ B ซึ่งไม่ได้เปลี่ยนเป็นเซลล์ความจำหลังจากการแบ่งตัวครั้งสุดท้าย Astrid Fagraeus นักภูมิคุ้มกันวิทยาอธิบายการทำงานของเซลล์พลาสมาในศตวรรษที่ 20

กายวิภาคศาสตร์และโครงสร้าง

เซลล์พลาสม่าเปิดใช้งานเซลล์ B พวกมันถูกกระตุ้นโดยการสัมผัสกับแอนติเจนเฉพาะ หลังจากเปิดใช้งานเซลล์ B จะกลายเป็นเซลล์พลาสมาผ่านระยะพลาสม่าบลาสต์ เซลล์มีรูปร่างกลมถึงรี มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 ถึง 18 µm เนื่องจากมีเส้นผ่านศูนย์กลางที่เล็กจึงสามารถเคลื่อนที่ไปในกระแสเลือดที่บางที่สุดได้

แทนที่จะเป็นแกรนูลไซโทพลาสซึมของมันจะเป็นเบสโซฟิลิก รูปแบบสุดท้ายของเซลล์ B นี้มีไซโทพลาสซึมจำนวนค่อนข้างมาก เอนโดพลาสมิกเรติคูลัมหลายชั้นช่วยให้เซลล์พลาสมาสามารถสังเคราะห์แอนติบอดีจำนวนมากโดยเฉพาะได้ ในตำแหน่งที่ผิดปกติพวกเขามีแกนจัดเก็บล้อที่เรียกว่า เนื่องจากไม่เหมือนกับพรีฟอร์มพวกเขาไม่มี MHC-II จึงไม่แสดงสัญญาณใด ๆ ไปยังเซลล์ผู้ช่วย T ในการทำเช่นนี้พวกเขายังคงแสดงอิมมูโนโกลบูลินบนพื้นผิวจำนวนเล็กน้อย

ฟังก์ชันและงาน

เซลล์ B เป็นตัวแทนของแอนติเจนเฉพาะ เมื่อเซลล์เหล่านี้ในต่อมน้ำเหลืองพบกับเซลล์ตัวช่วย T เฉพาะซึ่งมีความเชี่ยวชาญตรงกับการเป็นตัวแทนของแอนติเจนเซลล์ B จะทำงาน การประชุมดังกล่าวสามารถเกิดขึ้นได้หลังจากสัมผัสโดยตรงกับแอนติเจนเฉพาะ ด้วยวิธีนี้เซลล์ B จะกลายเป็นเซลล์พลาสมาที่สร้างแอนติบอดีเอง พลาสมาเซลล์เหล่านี้บางส่วนกลับไปที่รูขุมน้ำเหลืองหลัก ที่นั่นพวกเขาสร้างศูนย์เชื้อโรค

อย่างไรก็ตามเซลล์พลาสมาสามารถพัฒนาเป็นศูนย์สืบพันธุ์ได้ก็ต่อเมื่อเซลล์ T ถูกกระตุ้นเท่านั้น เมื่อเปิดใช้งานโดยไม่ขึ้นกับเซลล์ T เซลล์ B จะไม่เปลี่ยนไอโซไทป์ พวกมันผลิตแอนติบอดีชนิด IgM เท่านั้นและไม่สามารถพัฒนาเป็นเซลล์หน่วยความจำ B ได้ เซลล์ B ในศูนย์สืบพันธุ์จะเปลี่ยนไอโซไทป์และกลายเป็นเซลล์พลาสมาที่สร้างแอนติบอดีที่มีความสัมพันธ์กันสูงในอิมมูโนโกลบูลินประเภทต่างๆ เซลล์เหล่านี้บางส่วนกลายเป็นเซลล์หน่วยความจำ B ซึ่งให้ข้อมูลเกี่ยวกับแอนติเจนที่เฉพาะเจาะจงแก่สิ่งมีชีวิต

เนื่องจากเซลล์ความจำจำการสัมผัสครั้งแรกเมื่อพบแอนติเจนอีกครั้งจึงสามารถเปิดใช้งานได้เร็วขึ้นและให้การตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น เซลล์พลาสมาที่มีแอนติบอดีที่มีความสัมพันธ์กันสูงจากชั้นต่างๆเข้ามาสู่ไขกระดูก ที่นั่นมีเซลล์สโตรมัลจัดหามาและสามารถปล่อยแอนติบอดีออกมาได้ในช่วงเวลาหนึ่ง เนื่องจากการแสดงออกตามลำดับเซลล์พลาสมาของมนุษย์สามารถมีลักษณะเฉพาะได้ด้วยเครื่องหมายพื้นผิว CD19, CD38 และ CD138

โรค

โรคที่รู้จักกันดีที่สุดของเซลล์พลาสมาคือ multiple myeloma หรือที่เรียกว่า plasmacytoma ใน multiple myeloma เซลล์ในพลาสมาจะเสื่อมสภาพและมีการเพิ่มจำนวนของมะเร็ง โรคนี้เป็นมะเร็งของไขกระดูก โดยปกติเซลล์ที่เสื่อมสภาพจะยังคงสร้างชิ้นส่วนของแอนติบอดี แอนติบอดีนั้นเหมือนกันทุกประการ หลักสูตรของความบ้าคลั่งอาจแตกต่างกันมาก ในขณะที่โรคนี้บางรูปแบบสามารถบ่งบอกได้ว่าเป็นระยะก่อนเป็นมะเร็ง แต่โรคอื่น ๆ ก็เป็นมะเร็งที่ร้ายแรงและมักจะถึงแก่ชีวิตภายในเวลาอันสั้น

อาการปวดกระดูกกระดูกหักและการสลายตัวของสารในกระดูกอย่างช้าๆโดยแอนติบอดีที่เป็นมะเร็งเป็นอาการหลัก แคลเซียมในซีรั่มจะเพิ่มขึ้นและเม็ดเลือดแดงลดลง แอนติบอดีที่เสื่อมสภาพจะสะสมอยู่ในอวัยวะและเนื้อเยื่อและอาจทำให้เกิดอาการต่างๆเช่นไตวาย นอกเหนือจากโรคที่ส่งผลกระทบต่อเซลล์พลาสมาแล้วจำนวนเซลล์ในพลาสมายังสามารถส่งสัญญาณของโรคและโรคอื่น ๆ ให้แพทย์ได้ ในกรณีของการดื่มแอลกอฮอล์อย่างเรื้อรังเช่นค่าในซีรั่มที่สูงเกินไปสามารถกำหนดได้

ในทางตรงกันข้ามในกรณีของซิฟิลิสของท่อน้ำเหลืองขนาดใหญ่ความเข้มข้นของพลาสมาเซลล์จะลดลง โรคที่เกี่ยวข้องกับ IgG4 อาจเชื่อมต่อกับเซลล์พลาสมา นี่อาจเป็นโรคแพ้ภูมิตัวเองหรืออาการแพ้ ในที่สุดโรคนี้ยังไม่มีการวิจัย อย่างไรก็ตามการเพิ่มจำนวนของเซลล์พลาสมา IgG4 บวกในเนื้อเยื่ออวัยวะสามารถสังเกตได้ว่าเป็นเกณฑ์ของโรค จากนั้นอวัยวะที่ได้รับผลกระทบจะอักเสบและมีการเปลี่ยนแปลงเป็นก้อนกลมซึ่งเกิดจากพังผืด โดยปกติอาการเหล่านี้จะมาพร้อมกับไข้อย่างแรง