zidovudine

zidovudine เรียกว่าสารเคมี Azidothymidine และด้วยเหตุนี้จึงเป็นอนุพันธ์ของนิวคลีโอไซด์ไทมิดีน จากมุมมองทางเภสัชวิทยามันเป็นหนึ่งในตัวยับยั้ง reverse transcriptase และด้วยเหตุนี้จึงมีผลต่อการเพิ่มจำนวนของเชื้อเอชไอวีภายในเซลล์ จัดจำหน่ายโดย บริษัท ยา GlaxoSmithKline

zidovudine คืออะไร?

บางครั้งเส้นทางของวิทยาศาสตร์ก็ไม่อาจหยั่งรู้ได้: ในทศวรรษที่ 1960 นักวิจัยชาวอเมริกันได้เริ่มคิดค้นยาใหม่เพื่อต่อต้านมะเร็งผลที่ได้คือยาที่มีประสิทธิภาพในการต่อต้านโรคเอดส์

Zidovudine พร้อมด้วยสารออกฤทธิ์อื่น ๆ เป็นส่วนหนึ่งของการบำบัดร่วมกันสำหรับการติดเชื้อเอชไอวี

ฤทธิ์ทางเภสัชวิทยา

ฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาของ zidovudine ขึ้นอยู่กับการยับยั้งการทำงานของ nucleosidic reverse transcriptase ซึ่งเป็นเอนไซม์ที่ไวรัส HI ต้องการอย่างยิ่งสำหรับการสืบพันธุ์และการก่อโรค

Human Immunodeficiency Virus (HIV) ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคเอดส์ (Acquired Immune Deficiency Syndrome) เป็นหนึ่งในสิ่งที่เรียกว่ารีโทรไวรัส มันใช้ RNA เป็นสารพันธุกรรมไม่ใช่ DNA เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตในรูปแบบอื่น ๆ เช่นมนุษย์ เพื่อให้ตอนนี้เอชไอวีสามารถรวมเข้ากับเซลล์ของมนุษย์ได้และตามปกติกับไวรัสกระตุ้นให้พวกมันสร้างสารพันธุกรรมของมันและช่วยให้มันเพิ่มจำนวนได้จึงต้องการการถอดเสียงแบบย้อนกลับ:

มันถ่ายทอดอาร์เอ็นเอของไวรัสเป็น DNA (โดยปกติจะเป็นวิธีอื่น ๆ ในทางชีววิทยาดังนั้นในกรณีนี้คำว่า "ย้อนกลับ") จากนั้นจะรวมเข้ากับกระบวนการเมตาบอลิซึมของเซลล์ตามปกติและใช้ในการอ่านโปรตีนใหม่และไวรัสตัวใหม่ และเพื่อให้

Zidovudine ถูกแปลงภายในเซลล์ให้เป็น zidovudine triphosphate ในรูปแบบที่ใช้งานอยู่และจากนั้นมีความสัมพันธ์กันสูงสำหรับ reverse transcriptase ของ retroviruses รวมทั้ง HIV-1 และ HIV-2 อย่างไรก็ตามต้องจำไว้ว่าการถอดเสียงอื่น ๆ ที่ทำหน้าที่ในการเผาผลาญของเซลล์ปกติจะถูกปิดกั้นโดยยาที่มีความสัมพันธ์ต่ำกว่าซึ่งเป็นสาเหตุของผลข้างเคียงส่วนใหญ่

ในฐานะที่เป็น antimetabolite zidovudine triphosphate จะรวมอยู่ใน DNA ของโพรไวรัสแทนที่จะเป็นส่วนประกอบของไธมิดีนและขัดขวางการผลิตเพิ่มเติมในจุดนี้ การถอดเสียงย้อนกลับที่เกี่ยวข้องถูกบล็อก อย่างไรก็ตามด้วยวิธีนี้ zidovudine จะยับยั้งไวรัสเอชไอวีที่เพิ่งเจาะเข้าไปในเซลล์โฮสต์เท่านั้นในทางกลับกันสิ่งที่รวมอยู่ในจีโนมของเซลล์แล้วยังคงไม่ได้รับผลกระทบ ดังนั้นจึงต้องใช้ตัวแทนร่วมกับผู้อื่นเสมอเพื่อให้สามารถโจมตีการติดเชื้อไวรัสได้อย่างครอบคลุมจริงๆ

การประยุกต์ใช้ทางการแพทย์และการใช้งาน

การประยุกต์ใช้ zidovudine มักเกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาด้วยเอชไอวีในวงกว้างที่เรียกว่า HAART (การรักษาด้วยยาต้านรีโทรไวรัสที่ออกฤทธิ์สูง)

หลังจากผ่านไปประมาณหกเดือนของการรักษาด้วย zidovudine เพียงอย่างเดียวการดื้อยามักเกิดขึ้นในส่วนของไวรัส HI ซึ่งจะกลายพันธุ์ในหลายขั้นตอนและทำให้ reverse transcriptase ไม่ไวต่อยา เมื่อใช้ร่วมกับยาอื่น ๆ การพัฒนาความต้านทานนี้ทำให้ไวรัสยากขึ้นเนื่องจากถูกโจมตีจากหลาย ๆ ด้านในเวลาเดียวกัน

โดยปกติจะใช้การรวมกันสามครั้งโดยปกติจะใช้สารยับยั้งการเปลี่ยนถ่ายย้อนกลับของนิวคลีโอไซด์สองตัวที่มีตัวยับยั้งการถอดรหัสย้อนกลับที่ไม่ใช่นิวคลีโอไซด์หรือด้วยตัวยับยั้งโปรตีเอส

การบำบัดต้องได้รับการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดโดยเฉพาะปริมาณไวรัสและจำนวนเซลล์ CD4 เป็นตัวบ่งชี้ความสำเร็จโดยตรงของการบำบัด จากเดิมการรักษาดังกล่าวจะเปิดตัวเมื่อเกิดโรคเอดส์เท่านั้น แต่ปัจจุบันมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในการเริ่มการบำบัดในระยะก่อนหน้าของการติดเชื้อ

ความเสี่ยงและผลข้างเคียง

zidovudine มีผลข้างเคียงบางอย่างที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการบำบัดระยะยาว

ความจริงที่ว่าเดิมมีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาเป็นสารเคมีบำบัดเพื่อต่อต้านเนื้องอกมะเร็งแสดงให้เห็นว่าผลข้างเคียงบางอย่างต้องสอดคล้องกับเคมีบำบัด: ความเสียหายต่อไขกระดูกเป็นหนึ่งในนั้นซึ่งจะกลายเป็นโรคโลหิตจางและมักจะหายไปสองถึงสี่สัปดาห์หลังจากเริ่มการรักษา สัปดาห์ที่หกถึงแปดเป็นภาวะนิวโทรพีเนียเช่นเม็ดเลือดขาวลดลง

ผลกระทบต่อระบบประสาท ได้แก่ อาการปวดหัว (ในร้อยละ 50 ของผู้ที่ได้รับการรักษา) การนอนไม่หลับและการเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ การบำบัดระยะยาวอาจทำให้ปวดกล้ามเนื้อได้ ความผิดปกติของระบบทางเดินอาหารมีไข้และผื่นได้เช่นกัน

ควรพิจารณาการโต้ตอบบางอย่างด้วยเช่น ASA (แอสไพริน) และมอร์ฟีนสามารถขัดขวางการสลาย zidovudine ในตับและทำให้ความเข้มข้นของยาเพิ่มขึ้น ยาระงับพิษต่อเซลล์หรือไขกระดูกอื่น ๆ จะทำให้ผลข้างเคียงของไซโดวูดีนรุนแรงขึ้นตามธรรมชาติ