ภายใต้ ระบบประสาทอัตโนมัติ เข้าใจความสมบูรณ์ของเซลล์ประสาทและเซลล์ปมประสาทที่ควบคุมการทำงานที่สำคัญของสิ่งมีชีวิตมนุษย์โดยอัตโนมัติ โรคหลักของระบบประสาทอัตโนมัติมักไม่ค่อยเกิดขึ้น
ระบบประสาทอัตโนมัติคืออะไร?
เช่น ระบบประสาทอัตโนมัติ เป็นชื่อที่ตั้งให้กับส่วนที่เป็นอิสระของระบบประสาทที่ควบคุมการทำงานของอวัยวะที่สำคัญของสิ่งมีชีวิตของมนุษย์เช่นการหายใจการเผาผลาญการย่อยอาหารและความดันโลหิตโดยไม่ต้องอยู่ภายใต้เจตจำนงหรือจิตสำนึกของมนุษย์
ขึ้นอยู่กับหลักสูตรและการทำงานของเส้นใยประสาทความแตกต่างเกิดขึ้นระหว่างความเห็นอกเห็นใจ (ความเห็นอกเห็นใจ), กระซิก (กระซิก) และระบบประสาทลำไส้
ในขณะที่ระบบประสาทซิมพาเทติกและพาราซิมพาเทติกควบคุมระบบอวัยวะต่าง ๆ ในการทำงานร่วมกันที่เป็นปฏิปักษ์กันระบบประสาทลำไส้หรือที่เรียกว่าระบบประสาทลำไส้จะควบคุมการทำงานของลำไส้และการย่อยอาหารผ่านช่องประสาทที่อยู่ระหว่างชั้นกล้ามเนื้อของผนังลำไส้
กายวิภาคศาสตร์และโครงสร้าง
ระบบประสาทอัตโนมัติ แบ่งออกเป็นระบบประสาทที่เห็นอกเห็นใจกระซิกและลำไส้ เส้นใยประสาทซิมพาเทติกมีต้นกำเนิดในเขาด้านข้างของไขสันหลัง (ไขกระดูกไขสันหลัง) และวิ่งในบริเวณศีรษะคอและหน้าอกผ่านเส้นประสาทไขสันหลัง (เส้นประสาทไขสันหลัง) ไปทางขวาหรือซ้าย (ลำตัว) ซึ่งประกอบด้วยห่วงโซ่ปมประสาท (การสะสมของเซลล์ประสาทนอกระบบประสาทส่วนกลาง) และอยู่ใกล้กับกระดูกสันหลัง
จากลำต้นที่เห็นอกเห็นใจเซลล์ประสาทที่เห็นอกเห็นใจจะขยายเป็นรายบุคคลหรือร่วมกับเส้นประสาทไขสันหลังไปยังอวัยวะที่เฉพาะเจาะจง ในบริเวณช่องท้องและอุ้งเชิงกรานเส้นใยซิมพาเทติกจะเปลี่ยนเป็นปมประสาท prevertebral จากนั้นร่วมกับเส้นใยกระซิกกลายเป็นช่องท้อง (plexuses) ที่นำเส้นเลือดไปยังอวัยวะที่เกี่ยวข้อง
นอกจากอวัยวะภายในแล้วระบบประสาทซิมพาเทติกยังให้เส้นเลือดกล้ามเนื้อเรียบและต่อมน้ำลายฉีกขาดและต่อมเหงื่อ ในทางกลับกันเส้นใยพาราซิมพาเทติกมีต้นกำเนิดในก้านสมองและไขสันหลัง (ส่วนไขสันหลัง S1 ถึง S5) จากที่ที่พวกมันร่วมกับเส้นประสาทสมองและกระดูกสันหลังนำไปสู่ปมประสาทกระซิกที่อยู่ใกล้หรือภายในอวัยวะที่สืบทอด
เส้นประสาทพาราซิมพาเทติกสามารถพบได้ในกระเพาะปัสสาวะลำไส้และมดลูกเป็นต้น ระบบประสาทลำไส้ควบคุมการทำงานของลำไส้โดยส่วนใหญ่ผ่านช่องท้องประสาทสองเส้นที่อยู่ระหว่างกล้ามเนื้อลำไส้ (plexus myentericus, plexus submucosus) ซึ่งทำให้กล้ามเนื้อลำไส้ทั้งหมดอยู่ภายใน
ฟังก์ชั่นและงาน
อวัยวะเกือบทั้งหมดของสิ่งมีชีวิตของมนุษย์ถูกควบคุมโดย ระบบประสาทอัตโนมัติโดยเฉพาะเส้นใยประสาทที่เห็นอกเห็นใจและกระซิก
ระบบประสาทซิมพาเทติกและพาราซิมพาเทติกทำหน้าที่เป็นปฏิปักษ์ต่อกันซึ่งการทำงานร่วมกันจะช่วยให้มั่นใจได้ว่าอวัยวะต่างๆจะทำงานได้ดีตามความต้องการเฉพาะของสิ่งมีชีวิต ในขณะที่ระบบประสาทซิมพาเทติกโดยทั่วไปช่วยให้มั่นใจได้ว่าประสิทธิภาพจะเพิ่มขึ้นตามหลักการของ "การต่อสู้หรือการบิน" ระบบประสาทพาราซิมพาเทติกจะช่วยให้มั่นใจได้ถึงการทำงานของร่างกายที่เหมาะสมในขณะพักผ่อนเช่นเดียวกับการฟื้นฟูร่างกายและการสะสมพลังงานสำรองของร่างกาย
ดังนั้นระบบประสาทซิมพาเทติกจะควบคุมเช่นการเพิ่มความถี่และการหดตัวของหัวใจในขณะที่ระบบประสาทพาราซิมพาเทติกจะลดพารามิเตอร์ทั้งสอง ในทำนองเดียวกันการทำงานร่วมกันของความเห็นอกเห็นใจ (การขยาย) และกระซิก (การหดตัว) ควบคุมหลอดเลือดหัวใจหลอดลมและการทำงานของรูม่านตา นอกจากนี้ระบบประสาทซิมพาเทติกและพาราซิมพาเทติกมีส่วนเกี่ยวข้องกับการควบคุมฮอร์โมนเพศชายเนื่องจากเส้นใยประสาทซิมพาเทติกทำให้เกิดการหลั่งและเส้นใยประสาทกระซิกทำให้เกิดการแข็งตัว
นอกจากนี้เส้นใยประสาทซิมพาเทติกยังช่วยให้หลอดเลือดสมองตีบลงเล็กน้อยเช่นเดียวกับผิวหนังเยื่อเมือกและหลอดเลือดในลำไส้ ระบบประสาทลำไส้ควบคุมการบีบตัวของกล้ามเนื้อลำไส้การหลั่งในทางเดินอาหารและการไหลเวียนของเลือดรวมทั้งระบบภูมิคุ้มกันของลำไส้ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระบบประสาทที่เห็นอกเห็นใจและกระซิก
โรค
โดยทั่วไปโรคหลักของ ระบบประสาทอัตโนมัติ ไม่ค่อยสังเกต เนื่องจากความเสียหายโดยตรงต่อไฮโปทาลามัสการบาดเจ็บอาจทำให้สมดุลของน้ำและการควบคุมอุณหภูมิของร่างกายลดลงในขณะที่โรคทางระบบเช่นโรคเบาหวานหรือมะเร็งทำให้การทำงานของความเห็นอกเห็นใจโดยรวมลดลง
ภาพทางคลินิกที่รู้จักกันดีคือ Horner syndrome ซึ่งเกิดจากความล้มเหลวของเส้นประสาทซิมพาเทติกคอและมีลักษณะอาการเฉพาะสามอย่าง ความล้มเหลวของกล้ามเนื้อรูม่านตาขยายที่ควบคุมด้วยความเห็นอกเห็นใจทำให้รูม่านตาแคบลง (miosis) การด้อยค่าของกล้ามเนื้อทาร์ซาลิสด้านในที่เห็นอกเห็นใจทำให้เปลือกตาหย่อนยาน (หนังตาตก) และความล้มเหลวของกล้ามเนื้อออร์บิทัลลิสทำให้ลูกตาอยู่ต่ำลง (enophthalmos)
หากระบบประสาทลำไส้หรือช่องท้องได้รับผลกระทบการทำงานของลำไส้จะลดลง อาจส่งผลให้เกิดโรคต่างๆเช่นโรค Crohn (การอักเสบเรื้อรังของลำไส้) โรค Hirschsprung (megacolon ที่มีมา แต่กำเนิด) และอาการลำไส้ใหญ่บวมเป็นแผล (การอักเสบเรื้อรังของลำไส้ใหญ่) ความบกพร่องของพาราซิมพาเทติกมีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความผิดปกติของการนอนหลับ
นอกจากนี้ความผิดปกติของพืชอาจส่งผลต่อการควบคุมเลือด (ความผันผวนของเลือด) การควบคุมระบบทางเดินหายใจ (การหายใจมากเกินไปการหายใจถี่) การควบคุมหลอดเลือด (กลุ่มอาการของเรย์นอยด์) การควบคุมระบบทางเดินอาหาร (ลำไส้และกระเพาะอาหารที่ระคายเคือง) การควบคุมกระเพาะปัสสาวะ (กระเพาะปัสสาวะแปรปรวน) การควบคุมอุณหภูมิ (การขับเหงื่อหรือการแช่แข็ง) , การควบคุมน้ำตาลในเลือด (น้ำตาลในเลือดลดลง, การโจมตีของความอ่อนแอ), การทำงานของหูชั้นใน (หูอื้อ, เวียนศีรษะ), ทักษะการเคลื่อนไหวของรูม่านตา (ตาพร่ามัว), การควบคุมความเจ็บปวด (vulvodynia, fibromyalgia syndrome) และการป้องกันภูมิคุ้มกัน (เพิ่มความไวต่อการติดเชื้อ)
นอกจากนี้ความบกพร่องของระบบประสาทอัตโนมัติมักส่งผลให้ความไวเพิ่มขึ้น
