ในภาษาพูดของเราเรียกว่า แอลกอฮอล์ ส่วนใหญ่หมายถึงเอทานอล แอลกอฮอล์นี้ผลิตโดยการหมักตามธรรมชาติของน้ำตาล ในปี 1857 Luis Pasteur ค้นพบว่ามันเป็นผลิตภัณฑ์เมตาบอลิซึมของจุลินทรีย์ แอลกอฮอล์เป็นของเหลวที่ไม่มีสีและมีรสไหม้ซึ่งเบากว่าน้ำและระเหยที่ประมาณ 78 องศาเซลเซียส แอลกอฮอล์มีความไวไฟสูงและลุกไหม้ด้วยเปลวไฟสีน้ำเงิน ของเหลวในธรรมชาติมีปริมาณแอลกอฮอล์สูงสุด 15 เปอร์เซ็นต์แอลกอฮอล์ที่มีความเข้มข้นสูงกว่าเป็นสารกันบูด ตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 เป็นต้นมาแอลกอฮอล์ได้ถูกผลิตขึ้นโดยสังเคราะห์เพื่อวัตถุประสงค์ทางเทคนิค
ผลกระทบของแอลกอฮอล์ต่อมนุษย์
แอลกอฮอล์มีผลทำให้มึนเมาเมื่อมนุษย์บริโภค ถูกดูดซึมโดยเยื่อเมือกของปากกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กและกระจายไปทั่วร่างกาย
ระบบประสาทและตับมีความไวต่อแอลกอฮอล์เป็นพิเศษ ความมึนเมาทุกอย่างจะทำลายเซลล์ประสาทและทำให้ตับตึง แอลกอฮอล์ทำหน้าที่เหมือนยากล่อมประสาทในระบบประสาทส่วนกลาง
เอทานอลถูกเก็บไว้ในเยื่อหุ้มเซลล์ของเซลล์ประสาทซึ่ง จำกัด การส่งผ่านสิ่งเร้าในระบบประสาท อารมณ์ลดลงและความกลัวหรือความกังวลบรรเทาลง
แอลกอฮอล์ในปริมาณเล็กน้อยมีผลกระตุ้นหากปริมาณแอลกอฮอล์ในเลือดเพิ่มขึ้นระบบประสาทส่วนกลางจะถูกทำให้ชื้น ความสามารถในการตอบสนองและการตัดสินลดลง สิ่งนี้สามารถนำไปสู่ความรู้สึกผิดปกติ
ในร่างกายแอลกอฮอล์ถือเป็นยาพิษและสลายตัวเป็นหลัก ดังนั้นการเผาผลาญไขมันจึงช้าลง ไขมันถูกบริโภคน้อยลงและถูกเก็บไว้ในเนื้อเยื่อไขมัน ปริมาณแอลกอฮอล์ที่บริโภคมากถึง 90 เปอร์เซ็นต์ถูกทำลายลงโดยการออกซิเดชั่นในตับ
แอลกอฮอล์ในยาเป็นยา
แอลกอฮอล์ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นน้ำยาฆ่าเชื้อและยาฆ่าเชื้อที่มีประสิทธิภาพสูง หากส่วนผสมของแอลกอฮอล์กับน้ำมีแอลกอฮอล์ 50 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์จะฆ่าแบคทีเรียทั้งหมดและไวรัสในขอบเขตที่ จำกัด แอลกอฮอล์เป็นตัวทำละลายอินทรีย์และสารตัวพาที่สำคัญสำหรับส่วนผสมในการผลิตยาจากส่วนผสมสมุนไพรที่ไม่ละลายในน้ำ
ผลของสารกันบูดยังมีประโยชน์ในการผลิตยา ใช้เป็นยาถูแอลกอฮอล์ช่วยเพิ่มการไหลเวียนของเลือดไปที่ผิวหนัง เนื่องจากแอลกอฮอล์ระเหยอย่างรวดเร็วจึงมีการใช้สารละลายแอลกอฮอล์ภายนอกเพื่อบรรเทาอาการปวดและระบายความร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแมลงสัตว์กัดต่อย ผลการรักษาของแอลกอฮอล์ในรูปแบบเครื่องดื่มยังไม่ได้รับการพิสูจน์
อันตรายและการเสพติดจากการบริโภคแอลกอฮอล์มากเกินไป
แอลกอฮอล์เป็นยาเสพติดและหากบริโภคมากเกินไปอาจทำให้เกิดอาการมึนเมาที่เป็นอันตรายถึงชีวิตได้ การบริโภคแอลกอฮอล์อย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานทำให้เกิดความเสียหายต่อร่างกายและจิตวิญญาณที่ไม่อาจแก้ไขได้ มีความเสี่ยงสูงในการพึ่งพิงทางร่างกายและร่างกาย
การทำงานของตับมากเกินไปในขณะที่การทำลายแอลกอฮอล์จะทำให้เสียอย่างถาวร ตั้งแต่ไขมันพอกตับตับอักเสบจนถึงตับแข็งประสิทธิภาพของตับในการขับสารพิษออกจากร่างกายลดลงอย่างต่อเนื่อง
โรคทุติยภูมิที่เกิดขึ้นและคุณภาพชีวิตลดลงอย่างมีนัยสำคัญความดันโลหิตสูงและความบกพร่องของระบบหัวใจและหลอดเลือดก็เป็นผลเสียเช่นเดียวกับภาวะซึมเศร้าและภาวะมีบุตรยาก
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่โรคร้ายแรงจะส่งผลร้ายแรงอันเนื่องมาจากการดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป
การศึกษาใหม่โดยสถาบันวิจัยโภชนาการแห่งเยอรมัน Potsdam-Rehbrückeแสดงให้เห็นใน 364,000 คนทั่วยุโรปว่าประมาณสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยมะเร็งในผู้ชายและประมาณสามเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยมะเร็งในผู้หญิงเกิดจากการบริโภคแอลกอฮอล์ที่เพิ่มขึ้น หลายโรคสามารถหลีกเลี่ยงได้ด้วยการไม่ดื่มแอลกอฮอล์
