ปมประสาทที่ต่ำกว่า

ปมประสาทที่ต่ำกว่า สลับเส้นใยจากเส้นประสาท glossopharyngeal และเส้นประสาทเวกัส มันเป็นปมประสาทแรกที่เส้นประสาทสมองทั้งสองข้างพบนอกโพรงกะโหลกและรวมทั้งปมประสาทปิโตรซัลและปมประสาทโนโดซัม ปมประสาท inferius เกี่ยวข้องกับการรับรู้รสชาติและประสาทสัมผัส ความเสียหายของเส้นประสาทที่รับรสอาจทำให้เกิดความผิดปกติของการรับรส

ปมประสาทที่ด้อยกว่าคืออะไร?

ภายใต้คำว่าปมประสาทที่ด้อยกว่าหรือปมประสาทล่าง (vagus) สรีรวิทยาสรุปคอลเลกชันของเส้นประสาทหลาย ๆ พวกมันอยู่บนเส้นประสาทสมองเส้นที่ 9 และ 10 เส้นประสาทมันหลอดอาหารและเส้นประสาทวากัส

เส้นประสาทพบปมประสาทที่เหนือกว่าล่วงหน้า - ภายในโพรงกะโหลกศีรษะ แต่อยู่นอกระบบประสาทส่วนกลาง - และโผล่ออกมาจากกะโหลกศีรษะภายในศีรษะซึ่งพวกเขาจะพบกับปมประสาทที่ด้อยกว่าโดยตรง การแพทย์เดิมมีการวิเคราะห์ปมประสาทให้ชัดเจนขึ้น แม้ในปัจจุบันปมประสาทของเส้นประสาท glossopharyngeal เรียกว่า ganglion petrosum ในขณะที่ปมประสาท inferius ของเส้นประสาท vagus เรียกอีกอย่างว่าปมประสาท nodosum

กายวิภาคศาสตร์และโครงสร้าง

ปมประสาทปิโตรซัมหรือปมประสาท inferius nervi glossopharyngei เป็นของเส้นประสาทสมองที่ 9 มันเชื่อมต่อกับปมประสาท otic โดยเส้นใยประสาทหลายเส้น เส้นทางนี้เรียกอีกอย่างว่า anastomosis ของจาค็อบสัน ปมประสาทของ petrosal อยู่ในฟอสซิลของ petrosal

โพรงในร่างกายนี้อยู่ใต้โพรงกะโหลกระหว่างคลองแคโรติดซึ่งกิ่งก้านด้านในของหลอดเลือดแดงในหลอดเลือดทำงานและโพรงในคอซึ่งเป็นโพรงในกระดูกขมับ (os temporale) ฟอสซิลของปิโตรซามี "ฟอสซิล" ขนาดเล็กที่มีขนาดค่อนข้างเล็ก ปมประสาทปิโตรซัมเป็นของทางเดินรับรส เส้นประสาทของมันทำให้ส่วนหลังของลิ้นอยู่ในสามส่วน

ปมประสาทโนโดซัมหรือปมประสาท inferius nervi vagi เป็นจุดเปลี่ยนของเส้นประสาทสมองที่ 10 เส้นประสาทวากัสส่งสัญญาณความไวต่อความรู้สึกทั่วไปจากลำไส้ไปยังปมประสาทโนโดซัม ทางเดินของเส้นประสาทที่เกี่ยวข้องยังวิ่งจากที่นั่นไปยังปมประสาทที่เหนือกว่าแล้วไปยังสมอง นอกจากนี้เส้นประสาทวากัสยังประกอบด้วยเส้นใยที่ไวต่อความรู้สึกพิเศษซึ่งส่งผ่านความรู้สึกจากรากของลิ้น (radix linguae) และ epiglottis ไปยัง inferius nervi vagi ganglion

ฟังก์ชันและงาน

ปมประสาทที่ด้อยกว่าคือกลุ่มของเซลล์ประสาทเซลล์ประสาท Preganglionic จะส่งข้อมูลที่ผ่านเส้นใยของมันไปยังเซลล์ประสาท postganglionic ในบริบทนี้ปมประสาททำหน้าที่เป็นจุดเปลี่ยนสำหรับระบบประสาทส่วนปลาย ปมประสาทของ petrosal ประกอบด้วยเส้นใยประสาทที่นำไปสู่ส่วนหลังที่สามของลิ้นและเชื่อมต่อเซลล์ประสาทสัมผัสกับระบบประสาท

เซลล์รับรสถูกฝังอยู่ในสิ่งที่เรียกว่ารับรสและตอบสนองต่อสิ่งเร้าทางเคมีโดยเฉพาะ เศษอาหารทำหน้าที่เป็นตัวกระตุ้น ตารับรสที่ด้านหลังของลิ้นส่งข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งเร้าที่กระโชกในรูปของสัญญาณไฟฟ้าไปยังแอกซอน นี่คือจุดเริ่มต้นของเส้นทางการรับรสซึ่งไหลผ่านปมประสาท inferius nervi glossopharyngei และปมประสาทที่เหนือกว่าสมอง เส้นใยประสาทเป็นของเส้นประสาทสมองที่ 9 เส้นประสาทกลอสโอฟาริงจ์ เส้นประสาทที่อยู่ภายในส่วนหลังส่วนที่สามของลิ้นมีความสำคัญมากเนื่องจากส่วนนี้ของลิ้นมีส่วนรับรสเป็นส่วนใหญ่ หากการรับรู้ล้มเหลวในด้านนี้ความรู้สึกโดยรวมของรสชาติจะลดลงอย่างรุนแรง

การเชื่อมต่อในปมประสาทที่ด้อยกว่ามักจะไม่ใช่ 1: 1 แต่ในอัตราส่วนที่มากกว่า ด้วยวิธีนี้ปมประสาทที่ด้อยกว่าจะลดข้อมูลทางประสาทสัมผัสจากเซลล์ประสาทสัมผัสที่เกี่ยวข้อง หากรับรสที่ลิ้นรับรู้เพียงสิ่งกระตุ้นที่กระปรี้กระเปร่าที่อ่อนแอสิ่งนี้สามารถนำไปสู่การกระทำที่อาจเกิดขึ้นในใยประสาทเส้นแรก แต่อาจสูญเสียไปในเซลล์ปลายน้ำ

สิ่งกระตุ้นที่สอดคล้องกันนั้นต่ำกว่าเกณฑ์การรับรู้และไม่ได้นำไปสู่การแสดงผลรสชาติแบบอัตนัยในสมอง การกรองในช่วงต้นช่วยป้องกันเซลล์ประสาทต่อไปนี้จากการทำงานเกินพิกัดและทำให้มั่นใจได้ว่าสิ่งเร้าที่ไม่สำคัญจะไม่ปิดกั้นความสามารถในระบบประสาท นอกจากนี้ยังกรองกิจกรรมที่เกิดขึ้นเอง

โรค

ปมประสาท inferius มีบทบาทในการรับรู้โดยการเชื่อมต่อกับเซลล์รับรสที่ด้านหลังในสามของลิ้น

แผลบนเซลล์ประสาทที่เกี่ยวข้องอาจส่งผลให้เส้นทางรับรสส่งผ่านข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์ไม่มีหรือผิดพลาดไปยังศูนย์ประมวลผลที่สูงขึ้น เป็นผลให้ความผิดปกติของรสชาติสามารถแสดงออกได้ ประเภทของความผิดปกติขึ้นอยู่กับเซลล์ประสาทที่ได้รับผลกระทบโดยเฉพาะและเนื้อเยื่อประเภทอื่น ๆ อาจได้รับความเสียหายหรือไม่

ยาเรียกการสูญเสียรสชาติโดยสิ้นเชิง ageusia ในกรณีของ ageusia ทั้งหมดผู้ที่ได้รับผลกระทบจะไม่สามารถรับรู้รสชาติใด ๆ ได้อีกต่อไป (หวานเปรี้ยวเค็มและขม) ในขณะที่ ageusia บางส่วนจะนำไปสู่การสูญเสียคุณสมบัติบางอย่างเท่านั้น ผู้ที่มีภาวะ hypogeusia สามารถลิ้มรสได้ แต่รับรู้ว่ารสชาติอ่อนกว่าอย่างเห็นได้ชัด Hypergeusia ตรงกันข้ามกับสิ่งนี้: ผู้ที่ได้รับผลกระทบต้องทนทุกข์ทรมานจากความไวในระดับสูงซึ่งเกินกว่าความรู้สึกปกติและรสชาติที่ดีอย่างชัดเจน

ความผิดปกติของรสชาติทั้งหมดนี้เป็นความผิดปกติของรสชาติเชิงปริมาณ นอกจากนี้ยังมีความผิดปกติเชิงคุณภาพของการรับรู้เกี่ยวกับความกระปรี้กระเปร่าซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกันหรือเป็นอิสระจากกัน: Parageusia นำไปสู่การเข้าใจสิ่งเร้าทางรสชาติที่ผิดตัวอย่างเช่นอาหารที่มีน้ำตาลจะมีรสขม อย่างไรก็ตามผู้ที่เป็นโรค phantogeusia รับรู้ถึงสิ่งกระตุ้นแม้ว่าจะไม่มีอยู่จริงก็ตาม

แพทย์สามารถใช้ electrogustometry เพื่อตรวจสอบว่าเส้นประสาทที่ลิ้นเสียหายหรือไม่ พวกมันกระตุ้นเส้นประสาทด้วยกระแสไฟฟ้าที่อ่อนมาก สาเหตุของความผิดปกติของรสชาติมีความหลากหลายและไม่จำเป็นต้องมีต้นกำเนิดทางระบบประสาท แต่อาจเป็นผลข้างเคียงของยาหรือผลของโรคอื่นก็ได้