ของ ผ้าลินินทั่วไป เป็นพืชสมุนไพรพื้นบ้านชนิดหนึ่ง เหนือสิ่งอื่นใดใช้ในรูปแบบของเมล็ดแฟลกซ์
การเกิดขึ้นและการปลูกปอ
แฟลกซ์ทั่วไปเป็นพืชประจำปีและมีความสูงระหว่าง 30 เซนติเมตรถึง 1.50 เมตร ใบของมันแคบมากและมีรูปร่างเหมือนมีดหมอ สีของดอกห้าพับเป็นสีขาว - ฟ้าถึงน้ำเงิน โดยจะแสดงในเดือนมิถุนายนถึงสิงหาคม เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณสองถึงสามเซนติเมตร เมล็ดแฟลกซ์โผล่ออกมาจากดอกไม้ ในแต่ละแคปซูลดอกไม้มีแปดถึงสิบเมล็ด สามารถเก็บเกี่ยวได้ระหว่างเดือนสิงหาคมถึงตุลาคม
แฟลกซ์เป็นพืชที่ปลูกได้ทั่วโลก บ้านของพืชสามารถพบได้ในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนและในตะวันออกกลาง สมุนไพรที่ไม่ต้องการมากจะเจริญเติบโตได้ดีที่สุดในสภาพอากาศที่อบอุ่น แฟลกซ์ชอบแสงแดดและดินที่อุดมด้วยสารอาหารเพื่อการเจริญเติบโต
ผลกระทบและการประยุกต์ใช้
ส่วนผสมในแฟลกซ์ ได้แก่ เมือกกรดไลโนเลอิกไฟเบอร์กรดอะมิโนลิกแนนไกลโคไซด์ไซยาโนเจนิกไกลโคไซด์กรดไขมันไม่อิ่มตัวโปรตีนฟอสเฟตรวมทั้งไตรเทอร์พีนและสเตอรอล เมล็ดแฟลกซ์และใบใช้เป็นยา ดอกไม้ยังเป็นที่สนใจสำหรับธรรมชาติบำบัด
ผลการรักษาต่างๆถูกกำหนดให้เป็นผ้าลินิน มีฤทธิ์ต้านการอักเสบยาระบายทำให้ผิวนวลยาแก้ปวดและ antispasmodic ส่วนประกอบทางยาที่สำคัญที่สุดของพืชคือเมล็ดแฟลกซ์ซึ่งมีเมือกที่ส่งเสริมสุขภาพและวิตามินบีต่างๆรวมทั้งวิตามินอี เนื่องจากเมล็ดแฟลกซ์กระตุ้นลำไส้จึงใช้เป็นยาระบาย
เมล็ดแฟลกซ์ได้รับการบริหารเพื่อการบริโภคภายใน ในการทำเช่นนี้ผู้ป่วยผสมเมล็ดแฟลกซ์บดหนึ่งหรือสองช้อนโต๊ะกับของเหลวมูสลี่หรือโยเกิร์ต เนื่องจากความชื้นทำให้เมล็ดแฟลกซ์ฟูขึ้นเล็กน้อยและปล่อยเมือกออกมา ก่อนรับประทานผู้ป่วยจะปล่อยให้เมล็ดแฟลกซ์ทำงานนานขึ้นเล็กน้อยหลังจากนั้นจึงสามารถรับประทานได้ สิ่งสำคัญคือต้องดื่มน้ำประมาณครึ่งลิตรหลังจากรับประทาน สิ่งนี้ทำให้เมล็ดแฟลกซ์มีโอกาสที่จะบวมขึ้นอย่างสมบูรณ์ภายในระบบทางเดินอาหาร
ทำให้อุจจาระนิ่มลงซึ่งจะผ่านลำไส้ได้ง่ายขึ้น เมล็ดแฟลกซ์รับประทานวันละสองหรือสามครั้ง เมล็ดแฟลกซ์สามารถนำมาชงเป็นชาได้ สิ่งนี้มีผลดีต่อระบบทางเดินปัสสาวะ เมล็ดบำบัดสามารถใช้ภายนอกได้ เพื่อจุดประสงค์นี้เมล็ดจะถูกบดหรือบดและนำไปใช้ในรูปแบบของยาพอกสำหรับอาการไอแผลหรือการอักเสบของผิวหนัง คุณยังสามารถใช้ยาพอกที่ทำจากเนื้อต้มกับเดือด
เสริมด้วยน้ำมันมะกอกหรือน้ำผึ้งผลการรักษาจะเพิ่มขึ้น น้ำมันลินสีดซึ่งกดจากลินซีดเหมาะสำหรับผื่นที่ผิวหนัง น้ำมันสามารถใช้ได้ทั้งในรูปแบบของการบีบอัดและการสวนทวาร ในกรณีที่มีอาการจุกเสียดทางเดินน้ำดีสามารถใช้น้ำมันภายในได้เช่นกัน ปริมาณ 50 กรัมต่อเครื่องดื่ม น้ำมันลินสีดหนึ่งช้อนต่อวันยังช่วยป้องกันอาการหัวใจวาย น้ำมันลินสีดยังสามารถแปรรูปเป็นครีมและใช้ในการรักษาแผลอักเสบ
ความสำคัญต่อสุขภาพการรักษาและการป้องกัน
ลินสีดทั่วไปถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการรักษาโรคมาตั้งแต่สมัยโบราณและในยุคกลาง Theophrast และ Hildegard von Bingen รู้แล้วว่าจะชื่นชมผลดีต่อสุขภาพอย่างไร เมือกในเมล็ดแฟลกซ์ทำหน้าที่เป็นตัวบวมในลำไส้ หากมีความผูกพันระหว่างเมล็ดกับน้ำในระบบทางเดินอาหารสิ่งนี้จะนำไปสู่การบวมซึ่งจะทำให้ปริมาตรของลำไส้เพิ่มขึ้น สิ่งนี้มีผลดีต่อการย่อยอาหาร
น้ำมันไขมันในเมล็ดแฟลกซ์มีฤทธิ์ในการหล่อลื่นซึ่งหมายความว่าลำไส้จะถูกกำจัดออกได้เร็วขึ้น อย่างไรก็ตามเพื่อให้เมล็ดแฟลกซ์พัฒนาเต็มศักยภาพผู้ป่วยต้องดื่มน้ำมาก ๆ อาจใช้เวลาสองถึงสามวันในการพัฒนาฤทธิ์เป็นยาระบาย
บริเวณอื่น ๆ ของการใช้น้ำมันลินสีดหรือลินซีด ได้แก่ เจ็บคอเสียงแหบเจ็บคอน้ำมูกไหลบวมของต่อมประสาทบนใบหน้าผื่นผิวหนังงูสวัดปวดฟันฝีและแผล แฟลกซ์ยังใช้ในการรักษาอาการปวดตะโพกไขข้อโรคสะเก็ดเงิน (psoriasis) การทำให้กระเพาะอาหารเป็นกรดมากเกินไปการอักเสบของเยื่อบุกระเพาะอาหารอาการเสียดท้องและปัญหาในช่องท้อง
ธรรมชาติบำบัดยังใช้แฟลกซ์ทั่วไปเป็นยาแก้ไข้ละอองฟางหอบหืดหลอดลมไข้ละอองฟางระคายเคืองกระเพาะปัสสาวะหรือลิ้นเป็นอัมพาต อย่างไรก็ตามมีข้อห้ามบางประการ ตัวอย่างเช่นไม่ควรรับประทาน flaxseed หากผู้ป่วยมีอาการอุดตันในลำไส้หรือมีอาการตีบตันในกระเพาะอาหารหรือหลอดอาหาร
ในระหว่างตั้งครรภ์ผู้หญิงควรหลีกเลี่ยงการใช้น้ำมันลินสีดเพราะการรับประทานจะเพิ่มความเสี่ยงต่อการคลอดก่อนกำหนด นอกจากนี้ flaxseed สามารถ จำกัด การดูดซึมของยาในบริเวณลำไส้ ด้วยเหตุนี้จึงไม่แนะนำให้ทาน flaxseed และยาอื่น ๆ ในเวลาเดียวกัน
