เส้นทางการได้ยิน

เส้นทางการได้ยิน ประกอบด้วยเส้นใยโซมาโตเซนซิทีฟพิเศษซึ่งส่งแรงกระตุ้นที่ได้รับจากอวัยวะของคอร์ติไปยังคอร์เทกซ์หูหลักและรองของซีรีบรัม ขั้นตอนแรกของวิถีการได้ยินคือเซลล์ประสาทสัมผัสของประสาทสัมผัสซึ่งแปลงเสียงเป็นแรงกระตุ้นทางไฟฟ้า ความบกพร่องทางการได้ยินอาจเกิดจากการนำไฟฟ้าที่บกพร่องภายในเส้นทางการได้ยิน

วิถีการได้ยินคืออะไร?

อวัยวะของ Corti เป็นที่นั่งของความรู้สึกในการได้ยิน อวัยวะดังกล่าวตั้งอยู่ในโคเคลียของหูชั้นในของมนุษย์อวัยวะดังกล่าวสอดคล้องกับระบบที่ซับซ้อนของตัวรับเซลล์รองรับและเส้นใยประสาท ผู้เชี่ยวชาญด้านเส้นใยที่มีความไวต่อประสาทสัมผัสภายในประสาทสัมผัสเป็นที่รู้จักกันในชื่อแพทย์ว่าเป็นทางเดินของการได้ยิน พวกมันวิ่งจากอวัยวะของคอร์ติในหูชั้นในไปยังคอร์เทกซ์หูหลักและรองในซีรีบรัม

การแสดงผลทางเสียงจะถูกบันทึกไว้ที่นี่และเชื่อมต่อผ่านเซลล์ประสาทหลายตัว เซลล์ประสาทตัวแรกของระบบประสาทหูตั้งอยู่ในโคเคลียสไปราลปมประสาท กระบวนการส่วนกลางกำหนดเป้าหมายไปที่นิวเคลียสของประสาทหูของไขกระดูก oblongata เซลล์ประสาทตัวที่ 5 กำหนดเป้าหมายไปที่เปลือกประสาทหูเป็นหลักในวงแหวนขมับตามขวางของกลีบขมับและไปถึงคอร์เทกซ์หู

การได้ยินส่วนกลางเกิดขึ้นในแทร็กเสียง นี่คือการได้ยินทางประสาทล้วนๆหรือที่เรียกว่าการรับรู้ทางหู บ่อยครั้งที่ส่วนตรงจะแตกต่างจากส่วนทางอ้อมในเซลล์ประสาทที่สองของวิถีการได้ยิน นอกเหนือจากเส้นประสาทจากน้อยไปหามาก (afferent) ทางเดินการได้ยินยังมีเส้นทางประสาทจากมากไปหาน้อย (ที่แตกต่างกัน) ด้วยพื้นที่แกนที่เปิดใช้งานซึ่งเรียกว่านิวเคลียสของหู โครงสร้างส่วนกลางเริ่มต้นด้วยเซลล์รับความรู้สึกของหูชั้นใน

กายวิภาคศาสตร์และโครงสร้าง

เซลล์ประสาทตัวแรกของวิถีการได้ยินสอดคล้องกับเซลล์ประสาทสองขั้วในปมประสาทคอเคลียสไปราลซึ่งกระบวนการส่วนกลางจะฉายไปยังนิวเคลียสของประสาทหูของไขกระดูกของไขกระดูก

เมื่อถึงจุดนี้การแสดงผลทางประสาทสัมผัสจะเปลี่ยนไปเป็นเซลล์ประสาทที่สองซึ่งเป็นส่วนโดยตรงที่เคลื่อนผ่านจากนิวเคลียสของประสาทหูหลังที่ไม่ได้เชื่อมต่อผ่านคอมเพล็กซ์มะกอกตอนบนและเหนือเลมนิสคัสด้านข้างที่อยู่ด้านตรงข้ามเพื่อที่จะเจาะเข้าไปในลำไส้ใหญ่ที่ด้อยกว่าและจะเปลี่ยนเป็นเซลล์ประสาทที่สาม ณ จุดนี้ส่วนทางอ้อมของเส้นทางการได้ยินจะวิ่งจากนิวเคลียสของประสาทหูด้านหน้าไปยังด้านตรงข้ามและรวมถึงการเชื่อมต่อระหว่างกันเช่นนิวเคลียสโอลิวารีที่เหนือกว่าและคอร์โพริสนิวเคลียสรูปสี่เหลี่ยมคางหมู ส่วนทางอ้อมนี้เรียกว่า corpus trapezoideum

ในเซลล์ประสาทที่สามเส้นใยประสาทหูในรูปแบบของเลมนิสคัสด้านข้างจะวิ่งไปยัง colliculus ที่ด้อยกว่าซึ่งบางส่วนเชื่อมต่อกับเซลล์ประสาทที่สี่ จาก colliculus ที่ด้อยกว่าเส้นใยจะไปถึงอวัยวะที่อยู่ตรงกลาง geniculate body ผ่าน colliculus brachium ที่ด้อยกว่าและฉายไปยังเซลล์ประสาทที่ห้า เส้นใยของทางเดินของการได้ยินจะวิ่งโดยเฉพาะที่จุดนี้และข้ามแคปซูลภายใน เซลล์ประสาทตัวที่ 5 จะเข้าไปในคอร์เทกซ์หูหลัก

ฟังก์ชันและงาน

ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของระบบการได้ยินวิถีการได้ยินเป็นหนึ่งในระบบประสาทสัมผัสและมีบทบาทในการรับรู้ทางหู ในสิ่งมีชีวิตบนบกเช่นมนุษย์เสียงในอากาศจะถูกส่งไปยังหูชั้นในที่เต็มไปด้วยของเหลวเมื่อได้ยิน พลังงานกลของคลื่นเสียงจะถูกแปลงเป็นพลังงานไฟฟ้าโดยเซลล์ขนชั้นในโดยการถ่ายทอดสัญญาณทางไฟฟ้า ในแอกซอนของเส้นประสาทหูพลังงานนี้เดินทางไปยังสมองในรูปแบบของศักยภาพในการออกฤทธิ์

ในมนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ วิถีการได้ยินในท้ายที่สุดเริ่มต้นด้วยเซลล์รับความรู้สึกของหูชั้นในซึ่งใช้ glutamatergic synapses เพื่อกระตุ้นเซลล์ประสาทแต่ละเซลล์ที่มีเนื้อเซลล์ในปมประสาทแบบเกลียว เซลล์ประสาทที่ถูกกระตุ้นนั้นเป็นของประสาทหูซึ่งนำระบบเส้นใยไปยังแกนหอยทากของไขกระดูก ในเมล็ดมะกอกด้านบนจะมีการประเมินความแตกต่างของเวลาในการขนส่งและความแตกต่างของความเข้มระหว่างหูทั้งสองข้างเพื่อให้สามารถกำหนดทิศทางของแหล่งกำเนิดเสียงได้ การผสมข้ามและการเชื่อมต่อของเส้นใยประสาทช่วยให้ได้ยินทิศทาง ข้อมูลการรับรู้ที่ไม่สมบูรณ์ของหูแต่ละข้างยังสามารถทำได้ด้วยข้อต่อด้านข้าง

แทร็กเสียงมีบทบาทสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการได้ยินจากส่วนกลาง รูปแบบของการได้ยินของระบบประสาทประกอบด้วยสองขั้นตอน: การประมวลผลในระดับจิตไร้สำนึกและการรับรู้อย่างมีสติ การได้ยินจากส่วนกลางเสมือนการประมวลผลโดยไม่รู้ตัวเป็นกระบวนการถาวรที่เกิดขึ้นในระหว่างการนอนหลับ ในทางตรงกันข้ามการรับรู้อย่างมีสติยังคง จำกัด อยู่ที่สภาวะตื่น ความสำคัญของการได้ยินจากส่วนกลางเมื่อเทียบกับการได้ยินอุปกรณ์ต่อพ่วงเพิ่งได้รับการยอมรับสำหรับมนุษย์

คุณสามารถหายาของคุณได้ที่นี่

โรค

การขาดดุลทางสรีรวิทยาในการประมวลผลการได้ยินเป็นเวลานานเท่ากับความบกพร่องทางการได้ยินโดยทั่วไป ในขณะเดียวกันการแพทย์ได้ยอมรับว่าการสูญเสียการได้ยินที่เกี่ยวข้องกับวัยไม่เพียงเกิดจากความเสียหายของเซลล์ผมในหูชั้นในเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเปลี่ยนแปลงในกระบวนการได้ยินของเซลล์ประสาทส่วนกลางด้วย

ตัวอย่างเช่นการสูญเสียการได้ยินส่วนกลางอาจเกิดจากโรคอัลไซเมอร์ซึ่งนำไปสู่การประเมินสิ่งที่ได้ยินไม่ถูกต้อง ปรากฏการณ์นี้ไม่เพียงเกิดขึ้นในบริบทของภาวะสมองเสื่อมที่เกี่ยวข้องกับอายุเท่านั้น แต่ยังสามารถเกี่ยวข้องกับการอักเสบหรือโรคหลอดเลือดสมอง การสูญเสียการได้ยินที่เกิดจากการนำกระแสประสาทเกิดขึ้นพร้อมกับการเจริญเติบโตของเส้นประสาทหู การนำเสียงผ่านอวัยวะการได้ยินในหูชั้นในทำงานอย่างเหมาะสมในการเจริญเติบโตดังกล่าว อย่างไรก็ตามการยึดครองอวกาศสามารถบีบอัดเส้นประสาทในเส้นทางการได้ยินเพื่อให้ศักย์ไฟฟ้าไม่สามารถเข้าถึงสมองได้อย่างถูกต้องอีกต่อไป การสูญเสียการได้ยินประเภทนี้เรียกอีกอย่างว่าการสูญเสียการได้ยินทางประสาท

ลำดับโทนเสียงที่ซับซ้อนเช่นภาษาจะรับรู้ได้เพียงบางส่วนเท่านั้น ผู้ป่วยที่สูญเสียการได้ยินของเซลล์ประสาทได้ยินว่ามีบางอย่างกำลังพูด แต่ไม่เข้าใจสิ่งที่กำลังพูด โรคหูชั้นในที่มีส่วนเกี่ยวข้องของเส้นประสาทหูยังขัดขวางการส่งกระแสประสาทของแรงกระตุ้น ผลที่ตามมาคือการสูญเสียการได้ยินจากประสาทสัมผัสซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับความเสียหายที่เกิดขึ้นกับทางหู แม้จะมีการรับรู้ทางการได้ยินตามมาตรฐานความสัมพันธ์เหล่านี้อาจทำให้เกิดการรบกวนของการแสดงผลทางหูที่เกี่ยวข้องกับการรบกวนประสาทของวิถีการได้ยิน