เคราติน

เคราติน เป็นสารพิเศษ เกิดขึ้นได้ทั้งในสิ่งมีชีวิตของมนุษย์และสัตว์ คำว่า "เคราติน" มาจากภาษากรีกและแปลว่า "แตร" ดังนั้นกรดอะมิโนที่สำคัญต่อร่างกายก็เช่นกัน เซลล์แตร เรียกว่า

เคราตินคืออะไร?

คำว่า "เคราติน" ในร่มหมายถึงโปรตีนเส้นใยที่ไม่ชอบน้ำหลายชนิดซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของเส้นผมนิ้วมือและเล็บเท้าและชั้นบนของผิวหนัง (หนังกำพร้า) อธิบายทั้งโปรตีนที่เป็นเส้นใยและไมโครไฟเบอร์ที่ก่อตัวขึ้น

ในสัตว์เซลล์เคราติน (keratinocytes) ที่สำคัญยังพบได้ในเขากีบกรงเล็บขนเงี่ยงกระดองและตั๋วเงิน โปรตีนธรรมชาติผลิตโดยร่างกายและมักจะมีอยู่ในปริมาณที่เพียงพอ ยาแยกแยะระหว่างอัลฟาและเบต้าเคราติน อัลฟ่าเคราตินพบในเซลล์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเท่านั้น

เคราตินของผมมีความแข็งแรงต่ำกว่าของนิ้วมือและเล็บเท้า สารฮอร์นไม่มีสีตามธรรมชาติและรับเฉพาะเฉดสีที่เกี่ยวข้องผ่านเม็ดสีเมลานิน ด้วยโครงสร้างที่เหมือนเกลียวของเซลล์ฮอร์นและความยืดหยุ่นโดยเฉพาะของพวกมันทำให้ผมสามารถรักษาด้วยคลื่นถาวรได้

ฟังก์ชันเอฟเฟกต์และงาน

เซลล์เคราตินล้อมรอบเซลล์ไขกระดูกของแกนผมด้วยเกล็ดเล็ก ๆ ที่ยืดหยุ่นและกระชับ ทำให้พื้นผิวของเส้นผมเรียบเนียนจึงให้ความเงางามตามธรรมชาติ วิธีนี้ช่วยให้สามารถดึงและบิดผมได้โดยไม่ต้องฉีกขาด

keratinocytes มีผลต่อการคงตัวของผนังเซลล์ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่าการปกป้องเซลล์จะดีที่สุด นอกจากนี้ยังเพิ่มความแข็งแรงและความยืดหยุ่นของเล็บ หากไม่มีผลการรักษาเสถียรภาพของเคราตินการเกาหรือการจับเล็บจะไม่สามารถทำได้เลย นอกจากนี้ยังเสริมสร้างเซลล์ผิวหน้าเพื่อให้หนังกำพร้ามีความยืดหยุ่น ยาใช้ประโยชน์จากผลการรักษาบาดแผลของ keratinocytes ในการปลูกถ่ายผู้ป่วยนอก

ต้องใช้เซลล์เคราตินบางส่วนจากเส้นผมของผู้ป่วยที่มีแผลเปิดและคูณด้วยสารละลายสารอาหาร สองสามสัปดาห์ต่อมาแผลจะถูกปกคลุมด้วยเนื้อเยื่อผิวหนังที่เกิดขึ้นใหม่ อีกสี่ถึงหกสัปดาห์ต่อมาแผลปิด สิ่งสกปรกและเชื้อโรคไม่สามารถซึมผ่านและนำไปสู่การติดเชื้อได้อีกต่อไป ผิวหนังใหม่มีคุณสมบัติเช่นเดียวกับที่เคยอยู่ในบริเวณที่ได้รับผลกระทบ

นอกจากนี้เซลล์เคราตินยังใช้ในการวินิจฉัยเนื้องอกในร่างกายมนุษย์: หากเซลล์มะเร็งมีเคราตินแพทย์สามารถสรุปได้ว่ามะเร็งเกิดจากเซลล์เยื่อบุผิว การตรวจหาชนิดย่อยของเคราตินทางภูมิคุ้มกันจะให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับชนิดของมะเร็ง

การศึกษาการเกิดคุณสมบัติและค่าที่เหมาะสม

เซลล์ฮอร์นที่ไม่ละลายน้ำคือโปรตีนที่อยู่ในเซลล์เยื่อบุผิวเป็นเส้นใยเคราตินที่มีการจัดระเบียบอย่างหลวม ๆ ก่อนการทำเคราติน (สารตั้งต้นของเคราติน) เคราตินที่พบในเส้นผมมีความแน่นน้อยกว่าที่พบในเล็บ

เหตุผลก็คือส่วนประกอบของโปรตีน L-cysteine ​​ที่มีอยู่ในเคราตินจะสร้างสะพานไดซัลไฟด์ (สารประกอบกำมะถัน) กับกรดอะมิโนอื่น ๆ ที่น้อยกว่าในเซลล์เล็บ กรดอะมิโนซีสเทอีนมีหน้าที่ทำให้มีกำมะถันสูงในเคราติน ดังนั้นผมที่ถูกไฟไหม้จึงมีกลิ่นกำมะถันรุนแรงเช่นกัน เซลล์เคราตินมีโครงสร้างที่มั่นคงซึ่งแบคทีเรียและจุลินทรีย์อื่น ๆ ไม่สามารถทำลายได้ มีความยืดหยุ่นสูง แต่ไม่สามารถแตกหักได้ภายใต้สถานการณ์ปกติ

นอกจากนี้ Keratinocytes ยังไม่ไวต่ออุณหภูมิอย่างมาก อุณหภูมิที่เย็นจัดหรืออุ่นจัดก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติได้ เคราตินก่อตัวเป็นสองตระกูลย่อย: ประเภท A ประกอบด้วยโปรตีนที่ทำปฏิกิริยาเป็นกรดประเภท B เป็นพื้นฐานที่เป็นกลาง ความสามารถของซิสเทอีนในการสร้างสะพานกำมะถันถูกใช้โดยเครื่องสำอางสมัยใหม่ในการรักษาผมด้วยคลื่นถาวร: ในกระบวนการนี้การเชื่อมต่อแบบไขว้จะถูกแยกออกก่อนแล้วจึงสร้างใหม่

คุณสามารถหายาของคุณได้ที่นี่

โรคและความผิดปกติ

เคราตินมักเป็นสารที่มีความยืดหยุ่นพอสมควร อย่างไรก็ตามชั้นป้องกันของเส้นผมสามารถซึมผ่านได้ผ่านน้ำเกลือ (การอาบน้ำในช่วงวันหยุดพักผ่อน) และการสัมผัสกับแสงแดดมากเกินไป: ผมจะหมองคล้ำและอาจแตกได้เมื่อเกิดความเครียดอย่างหนัก

การเป่าผมบ่อยๆด้วยไดร์เป่าผมร้อนและแชมพูที่มีสารลดแรงตึงผิวในสัดส่วนที่สูงก็สามารถทำลายชั้นรังแคได้เช่นกัน ผมแห้งหมองคล้ำและผมแตกปลาย ในการสร้างเส้นผมที่เสียใหม่ด้วยวิธีนี้ผู้ป่วยควรให้เคราตินในรูปของเซรั่มบำรุงผมที่มีซิสเทอีนเข้มข้นสูง ทันทีที่แทรกซึมเข้าไปในชั้นรังแคและปิดมัน เคราตินแคร์แชมพูซึ่งเขาสามารถสระผมได้ก็มีผลในการฟื้นฟู

หลังจากล้างแชมพูออกแล้วผลการงอกใหม่ของเคราตินจะเห็นได้ชัดว่าหวีผมง่ายกว่าเดิม เคราตินเพิ่มเติมให้สิ่งที่เรียกว่าฤทธิ์ต้านการชี้ฟู: ผมจะเรียบเนียนไปกับหนังศีรษะ ผิวที่ถูกทำลายสามารถรักษาให้หายได้ด้วยโลชั่นบำรุงผิวสูตรพิเศษและครีมที่มีเคราติน เพื่อป้องกันการขาดเคราตินแนะนำให้รับประทานอาหารที่มีโปรตีนสูงโดยเน้นโปรตีนจากพืช

แพทย์ตระหนักดีว่าผู้ป่วยขาดเคราตินเนื่องจากเล็บที่โค้งงออย่างมากร่องเล็บและการเจริญเติบโตของเส้นผมบกพร่อง สาเหตุนี้เป็นโรคตับ อวัยวะที่เสียหายไม่สามารถผลิตกรดอะมิโนซิสเทอีนและเมไทโอนีนที่สร้างเคราตินได้อีกต่อไปในปริมาณที่เพียงพอ