การทดสอบเล็กน้อย

ของ การทดสอบเล็กน้อย ทำหน้าที่ทำให้เหงื่อออกมากขึ้นในร่างกายมนุษย์ วิธีการแก้ปัญหาไอโอดีนผสมพิเศษถูกปัดลงบนผิวอย่างสม่ำเสมอ

โดยปกติจะเป็นส่วนผสมของไอโอดีนหรือโพแทสเซียมไอโอไดด์กลีเซอรีนหรือละหุ่งและแอลกอฮอล์ ทันทีที่สารละลายแห้งให้ผสมผงแป้งหรือควินิซาริน ขั้นตอนต่อไปคือการทำให้เหงื่อออกมากโดยการบริหารยาแอสไพรินหรือชาดอกลินเดน ส่วนต่างๆของร่างกายที่ขับเหงื่อเป็นพิเศษจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเป็นสีดำ

จุดเล็ก ๆ ปรากฏบนพื้นหลังสีขาวซึ่งจะมีขนาดเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปและรวมเข้าด้วยกัน (บรรจบกัน) วิธีนี้ใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ป่วยมีกิจกรรมต่อมเหงื่อเพิ่มขึ้นในบริเวณรักแร้ การเปลี่ยนสีจะเห็นได้ชัดเจนโดยเฉพาะที่นั่น การทดสอบเล็กน้อยมักบ่งชี้ว่ามีเหงื่อที่มือเพิ่มขึ้นด้วย ของ การทดสอบความแข็งแรงของไอโอดีน เปิดตัวในปี 1928 และตั้งชื่อตามผู้ใช้รายแรก Minor

การทดสอบย่อยคืออะไร?

ส่วนผสมทางเคมีที่ใช้เรียกอีกอย่างว่าสารละลายของ Lugol มันถูกประดิษฐ์ขึ้นในปี 1835 โดยแพทย์ชาวฝรั่งเศส Jean Guillaume Lugol ชื่อภาษาละตินของเธอคือ Solutio Lugoli ในรูปแบบดั้งเดิมเป็นสารละลายของไอโอดีนในน้ำซึ่งมีการเติมโพแทสเซียมไอโอไดด์

วิธีการแก้ปัญหาของ Lugol ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ที่หลากหลายในด้านเคมีและการแพทย์รวมถึงการตรวจหาไคตินหรืออัลคาลอยด์และเป็นสารฆ่าเชื้อ มีสีน้ำตาลแดงและมีกลิ่นไอโอดีนทั่วไป อัตราส่วนการผสมแบบคลาสสิกคือ 1: 2 ไอโอดีนต่อโพแทสเซียมไอโอไดด์ในน้ำ ปฏิกิริยาของสีในการทดสอบเล็กน้อยบนผิวหนังขึ้นอยู่กับการจัดเก็บไอออนของไอโอดีนในโมเลกุลของแป้ง วิธี Achenbach เป็นที่รู้จักกันในชื่อการดัดแปลงของการทดสอบเล็กน้อยซึ่งใช้กระดาษแป้งที่ชุบด้วยผลึกไอโอดีน

หากกระดาษนี้วางบนบริเวณผิวหนังที่มีเหงื่อออกมากกระดาษจะเปลี่ยนสีตาม การทดสอบที่แก้ไขนี้จะทำซ้ำในบางช่วงเวลาเพื่อชี้แจงการปรับปรุงในสถานการณ์ ในกรณีนี้พื้นที่ที่เปลี่ยนสีสีน้ำเงินถึงดำจะหดตัวลงเมื่อเวลาผ่านไป การทดสอบเล็กน้อยยังคงเป็นวิธีการหลักในการตรวจสอบภาวะเหงื่อออกมากเช่นการผลิตเหงื่อมากเกินไป อาจเกิดขึ้นเฉพาะที่โดยเฉพาะบริเวณใต้แขนมือและเท้า แต่อาจส่งผลต่อร่างกายทั้งหมดรวมทั้งใบหน้าด้วย

เมื่อทำการทดสอบเล็กน้อยเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทำให้บริเวณผิวหนังที่มีเหงื่อออกมากเกินไปก่อนที่จะใช้สารละลายของ Lugol นี่เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เห็นภาพบริเวณที่ได้รับผลกระทบของร่างกายได้อย่างแม่นยำ นอกจากนี้ยังสามารถใช้ Gravimetry เพื่อกำหนดปริมาณเหงื่อที่หลั่งออกมาในช่วงเวลาหนึ่งได้อย่างแม่นยำ ที่นี่จะใช้กระดาษกรองพิเศษซับเหงื่อ จากนั้นจะชั่งด้วยเครื่องชั่งที่ละเอียดเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตามไม่มีการกำหนดค่าขีด จำกัด สำหรับผลลัพธ์ที่อาจเกี่ยวข้องกับการรักษาที่เป็นไปได้

ฟังก์ชั่นผลและเป้าหมาย

คาดว่าหนึ่งถึงสองเปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดในเยอรมนีได้รับผลกระทบจากภาวะเหงื่อออกมากเกินไป โรคนี้มักเกิดขึ้นโดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิและช่วงเวลาของวันหรือฤดูกาล

การระบายเหงื่อที่รุนแรงไม่สามารถควบคุมได้อย่างมีสติหากไม่มีเครื่องช่วย การขับเหงื่อออกมากเกิดขึ้นที่มือและเท้า 60 เปอร์เซ็นต์รักแร้ 40 เปอร์เซ็นต์และที่ศีรษะหรือหน้าผากอีก 10 เปอร์เซ็นต์ สำหรับผู้ที่ได้รับผลกระทบการขับเหงื่อออกมากเกินไปจะพิจารณาจากการประเมินอัตนัยและความทุกข์ส่วนตัวเสมอ ในทางวิทยาศาสตร์เชื่อว่าภาวะเหงื่อออกมากเกินไปหมายถึงการผลิตเหงื่อทั้งหมด 100 มิลลิกรัมในรักแร้ในช่วงเวลาห้านาที นอกเหนือจากคุณค่าดังกล่าวแล้วการขับเหงื่อยังมีความสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตของมนุษย์เพราะช่วยควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย ไม่เพียง แต่ผิวหนังจะเย็นลงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงภายในของร่างกายรวมถึงอวัยวะทั้งหมดด้วย

คุณสามารถหายาของคุณได้ที่นี่

ความเสี่ยงผลข้างเคียงและอันตราย

การผลิตเหงื่อมากเกินไปอาจมีมา แต่กำเนิดและในกรณีนี้เรียกว่า primary hyperhidrosis โดยปกติจะสังเกตเห็นได้ชัดเจนในวัยเด็กและวัยรุ่นเกิดขึ้นโดยไม่สามารถคาดเดาได้และไม่สามารถควบคุมได้

ในทางกลับกันภาวะไขมันในเลือดสูงทุติยภูมิมักเป็นผลมาจากโรคซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากระบบไหลเวียนโลหิต ในสิ่งที่เรียกว่า bromhidrosis เหงื่อส่วนเกินจะทำให้ชั้นที่มีเขาของผิวหนังชุ่มชื้นและก่อให้เกิดการเพิ่มจำนวนของเชื้อแบคทีเรียซึ่งทำให้เกิดกลิ่นเหม็นอย่างชัดเจน ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับรักแร้การทดสอบเล็กน้อยสามารถให้ข้อมูลที่มีค่าเกี่ยวกับขอบเขตของภาวะเหงื่อออกมากเกินไป จัดว่ามีความแข็งแรงหากบริเวณที่มีเหงื่อใต้วงแขนมีขนาดใหญ่กว่า 8 นิ้วและเหงื่อไหลออกมาตามฝ่ามือและเท้า นอกจากนี้ภาวะเหงื่อออกมากจะเกิดขึ้นได้เช่นในระหว่างที่ออกแรงมาก ๆ หรือในช่วงที่มีไข้

ในทั้งสองกรณีการขับเหงื่อเป็นตัวควบคุมอุณหภูมิของร่างกายที่สูงกว่าปกติ การผลิตเหงื่อที่เพิ่มขึ้นทำให้เกิดความร้อนมากเกินไปต่อสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตามการทดสอบเล็กน้อยไม่ได้ให้ข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับสาเหตุของการมีเหงื่อออกมากซ้ำ ๆ ตัวอย่างเช่นภาวะเหงื่อออกมากเกินไปอาจมีสาเหตุจากฮอร์โมน สิ่งเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับวัยหมดประจำเดือนไทรอยด์ที่โอ้อวดหรือในบางกรณีที่พบได้น้อยกว่ากับเนื้องอกที่ปล่อยอะดรีนาลีน ความอ่อนแอของระบบไหลเวียนโลหิตและบ่อยครั้งที่น้ำหนักตัวเกินยังเป็นสาเหตุตามธรรมชาติที่ทำให้เหงื่อออกเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง บ่อยครั้งที่อาการนี้รุนแรงขึ้นจากปัญหาทางจิตใจหรือความผิดปกติรวมถึงกรณีความเครียดที่กดดัน