plasmin เป็นเอนไซม์แยกโปรตีนในซีรั่มในเลือดของมนุษย์ซึ่งเกิดจากพลาสมิโนเจนที่เป็นสารตั้งต้น งานหลักของมันคือการละลายลิ่มเลือดและการสลายลิ่มเลือดในร่างกาย การใช้พลาสมินมากเกินไปอาจนำไปสู่แนวโน้มที่จะมีเลือดออกและการทำงานน้อยลงจนมีแนวโน้มที่จะเกิดลิ่มเลือด
Plasmin คืออะไร
ซีรั่มในเลือดของมนุษย์ประกอบด้วยโปรตีนและเอนไซม์ต่างๆ เอนไซม์ประกอบด้วยโมเลกุลชีวภาพขนาดยักษ์และทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาเพื่อเร่งปฏิกิริยาเคมี เอนไซม์เกือบทั้งหมดในเลือดของมนุษย์เป็นโปรตีนที่เกิดจากการสังเคราะห์โปรตีนของไรโบโซม
เอนไซม์มีหน้าที่หลากหลายในสิ่งมีชีวิต ขึ้นอยู่กับหน้าที่ของพวกเขาพวกเขาจะถูกจัดประเภทเพิ่มเติม ตัวอย่างเช่นเปปไทเดสเป็นกลุ่มของเอนไซม์ที่แยกเปปไทด์หรือโปรตีน ด้วยวิธีนี้พวกเขาเร่งปฏิกิริยาไฮโดรไลซิสของสารประกอบเปปไทด์ เปปทิเดสเรียกอีกอย่างว่าเอนไซม์โปรตีโอไลติก เอนไซม์โปรตีโอไลติกชนิดหนึ่งคือพลาสมิน มันเกิดขึ้นในซีรั่มในเลือดและสลายโปรตีนต่างๆที่นั่น การสลายโปรตีนจากซีรั่มก็อยู่ในพื้นที่รับผิดชอบของเขาเช่นกัน พลาสมินเกิดจากพลาสมิโนเจนที่เป็นสารตั้งต้น
ฟังก์ชันเอฟเฟกต์และงาน
หน้าที่หลักของพลาสมินคือการสลายไฟบริน การละลายลิ่มเลือดนี้มีบทบาทโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการอุดตันของเลือด ในระหว่างกระบวนการนี้พลาสมินจะสลายลิ่มเลือดของร่างกายโดยการสลายโพลีเมอร์ไฟบรินของก้อนลิ่มเลือดให้เป็นผลิตภัณฑ์สลายไฟบริน
Fibrinolysis ถูกควบคุมโดยต่อต้านกระบวนการทางชีวเคมี การกระตุ้นเกิดขึ้นโดยการแปลงพลาสมิโนเจนที่ไม่ใช้งานเป็นพลาสมินที่ใช้งานอยู่ Fibrinolysis ทำงานร่วมกับการแข็งตัวของเลือด แต่จะดำเนินไปได้ช้ากว่าอย่างมีนัยสำคัญ ตัวกระตุ้นภายในสองตัวมีส่วนร่วมในการกระตุ้นการละลายลิ่มเลือด: ตัวกระตุ้นพลาสมิโนเจนเฉพาะเนื้อเยื่อและ urokinase ในฐานะที่เป็นตัวกระตุ้นที่ไม่ใช่ทางสรีรวิทยา Staphylokinase และ Streptokinase มีส่วนร่วมในการกระตุ้น plasmin
ตัวกระตุ้นจากภายนอกก่อตัวเป็นสารประกอบเชิงซ้อนที่ใหญ่ขึ้นโดยมีพลาสมิโนเจนและพลาสมินซึ่งกระตุ้นให้พลาสมิโนเจนที่ไม่ได้ใช้งาน PAI-1 ถึง PAI-4 เป็นสารยับยั้งการกระตุ้นการละลายลิ่มเลือด หลังจากเปิดใช้งานพลาสมินจะแยกโพลีเมอร์ไฟบริน มันจับกับไฟบรินและแยกพอลิเมอร์ไฟบรินที่แตกแขนงออกเป็นผลิตภัณฑ์สลายที่ละลายน้ำได้ซึ่งมีโครงสร้างและมวลต่างกัน การไหลเวียนของเลือดจะนำพาสารที่ละลายน้ำได้ออกไปจนกว่าจะถูกล้างออกจากกระแสเลือด
ในการปิดการใช้งานการละลายลิ่มเลือดร่างกายจะใช้ตัวยับยั้ง plasmin inhibitor alpha-2 plasmin inhibitor พลาสมินที่ผูกด้วยไฟบรินมีครึ่งชีวิตค่อนข้างนานเมื่อเทียบกับยาต้านเกล็ดเลือดนี้ พลาสมินอิสระในซีรั่มจะไม่เป็นอันตรายในเวลาอันสั้นโดยตัวยับยั้ง
ดังนั้นพลาสมินจึงรับหน้าที่สำคัญในระบบการแข็งตัวของเลือดและปรากฏตัวเป็นคู่ต่อสู้ของ ธ อมบิน นอกจากไฟบรินแล้วไฟบริโนเจนระยะเริ่มต้นยังถูกทำลายโดยพลาสมินและระยะเริ่มต้น โปรตีเอสของซีรีนเช่นพลาสมินมีผลย้อนกลับไม่ได้และไม่เร่งปฏิกิริยาทางชีวเคมีในทั้งสองทิศทาง Plasmin มีฤทธิ์ในการเร่งปฏิกิริยาอัตโนมัติและแปลงโมเลกุลอื่นให้เป็นพลาสมินที่ใช้งานอยู่
โปรเอ็นไซม์ของมันจึงเป็นสารตั้งต้นสำหรับตัวกระตุ้น นอกเหนือจากฤทธิ์ในการละลายลิ่มเลือดแล้วพลาสมินยังสลายโปรตีนเช่นคอลลาเจนที่เปิดใช้งาน นอกจากนี้ยังเปิดใช้งานสื่อกลางต่างๆในระบบเสริมและทำลายผนังของรูขุมขนของ Graaf ในระหว่างการตกไข่
การศึกษาการเกิดคุณสมบัติและค่าที่เหมาะสม
Plasmin ผลิตจาก plasminogen ระยะเบื้องต้น มันถูกสังเคราะห์ในตับแล้วปล่อยเข้าสู่กระแสเลือดซึ่งสามารถตรวจวัดได้ Plasminogen มีครึ่งชีวิตมากกว่าสองวัน ฟรีพลาสมินแทบจะไม่สามารถตรวจพบในเลือดหรือไม่ได้เลย กำหนดได้เฉพาะพลาสมิโนเจน การตรวจวัดมักเกิดขึ้นในเลือดซิเตรต ค่าปกติสำหรับกิจกรรม plasminogen อยู่ระหว่าง 85 ถึง 110 เปอร์เซ็นต์ ค่ามาตรฐานสำหรับความเข้มข้นของพลาสมิโนเจนคือ 0.2 กรัมต่อลิตร
Plasminogen กลายเป็น plasmin ซึ่งเช่นเดียวกับ elastase และ trypsin สอดคล้องกับ endopeptidase การกระตุ้นของพลาสมิโนเจนไปยังพลาสมินเกิดขึ้นผ่านสารต่างๆ ที่สำคัญที่สุด ได้แก่ tPA, thrombin, factor XII และ fibrin ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มย่อย peptidase serine protease พลาสมินมีศูนย์กลางที่ใช้งานอยู่ ในศูนย์ที่ใช้งานอยู่นี้ซีรีนโปรตีเอสมีตัวเร่งปฏิกิริยาสามตัวซึ่งเกี่ยวข้องกับกรดอะมิโนซีรีน ตัวเร่งปฏิกิริยาทั้งสามของกรดแอสพาร์ติกฮิสทิดีนและซีรีนประกอบด้วยกรดอะมิโนตกค้างที่เชื่อมโยงกันด้วยพันธะไฮโดรเจน
โรคและความผิดปกติ
โรคที่เกี่ยวข้องกับ plasmin คือการขาด plasminogen activator inhibitor 1 ความบกพร่อง แต่กำเนิดนี้นำไปสู่การสลายตัวของลิ่มเลือดก่อนเวลาอันควรซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีแนวโน้มที่จะมีเลือดออก
PAI-1 ปรากฏในร่างกายที่แข็งแรงโดยเป็นตัวยับยั้งของเนื้อเยื่อชนิด plasminogen activator เนื่องจากมีบทบาทในการละลายลิ่มเลือดในหลอดเลือด อาการเลือดออกที่เกิดขึ้นเองมักไม่ค่อยเป็นอาการของโรค อย่างไรก็ตามการบาดเจ็บเล็กน้อยอาจทำให้เลือดออกที่หัวเข่าข้อศอกจมูกหรือเหงือก เลือดประจำเดือนมักจะมากขึ้น ผู้ป่วยมักมีเลือดออกเป็นเวลานานหลังการผ่าตัด หากมีการขาดสารยับยั้งเพียงบางส่วนเลือดออกจะเกิดขึ้นไม่บ่อย นอกจากนี้ยังอาจไม่มีเลือดออกเลยหรือมีเลือดออกเพียงเล็กน้อย
ในผู้ป่วยบางรายโปรตีนยับยั้งมีอยู่ แต่ไม่ได้ผล สาเหตุคือการกลายพันธุ์ของอัลลีลที่เกี่ยวข้อง โรคของสภาวะ homozygous ขึ้นอยู่กับการถ่ายทอดทางพันธุกรรมแบบถอยอัตโนมัติการทดสอบแอนติบอดี ELISA หรือการวิเคราะห์ฟังก์ชัน PAI-1 ช่วยให้สามารถวินิจฉัยได้ Fibrinolysis inhibitors เช่น epsilon-amino-caproic acid หรือ tranexamic acid ให้กับผู้ป่วยเป็นมาตรการตอบโต้เพื่อป้องกันเลือดออก
กิจกรรมลดลงที่เกี่ยวข้องกับการกลายพันธุ์ของพลาสมินเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับโรคที่อธิบายไว้และสามารถส่งเสริมแนวโน้มการเกิดลิ่มเลือดได้ ยาแผนปัจจุบันยังถือว่าการสลายตัวของเนื้อเยื่อเกี่ยวพันโดยเอนไซม์พลาสมินมีส่วนสำคัญในการแพร่กระจายของโรคต่างๆ โรคที่เกี่ยวข้องในปัจจุบัน ได้แก่ มะเร็งโรคหัวใจและหลอดเลือดและการอักเสบ
